A-Infos (nl) dusnieusartikel 1

[marco <marco@eurodusnie.nl>]

 ___________________________________________________
   A - I N F O S   N E W S  S E R V I C E
            http://www.ainfos.ca/
        http://ainfos.ca/index24.html
-________________________________________________



Rode krakers
16-11-2003

De afgelopen weken hield Rood, de 
jongerenorganisatie van de Socialistische
Partij (SP), een 
“bezettingsestafette” waarbij in diverse plaatsen een
aantal lege 
woningen en bedrijfspanden werden gekraakt. De kraakacties
vonden 
plaats in het kader van de campagne “Rood Tegen Woningnood”. 
Rood
leden zelf waren ronduit euforisch en ook uit enkele, 
traditioneel
anarchistisch georiënteerde, kraakspreekuren kwamen 
enthousiaste reacties
die voorafgaande aan de kraakacties SP ‘ers 
kraakcursus hadden aangeboden
(1). Toen zich vervolgens ook nog 
eens sociaal democratische politici,
projectontwikkelaars en 
makelaarskantoren zich achter Rood opstelden drong
de vraag zich 
op: Wie zijn die rode krakers en wat willen zij?

Dat de SP zich hard 
maakt voor het behoud van publieke voorzieningen is
alom bekend. Er 
gaat geen dag voorbij of Marijnissen & Co zijn op TV te
zien om de 
“uitverkoop van de beschaving” aan te kaarten, want daar komt
het 
verkleinen van parlementaire controle en het vergoten van 
marktwerking
over publieke voorzieningen, voor de SP op neer. 
Toegegeven, er zit wat in.
Op onder overheidsinvloed staande publieke 
voorzieningen kan je als burger
vaak makkelijker invloed uitoefenen 
dan wanneer de bedrijfsvoerder de
spreekwoordelijke multinational op 
de Kaaimaneilanden is. Bovendien is het
zo dat geprivatiseerde 
publieke voorzieningen zoals openbaar vervoer,
huisvesting en 
onderwijs onder het liberaliseringsproces de afgelopen jaren
alsmaar 
slechter zijn geworden. De campagne “Rood Tegen Woningnood” 
komt
dan ook niet uit de lucht vallen en past in de bredere SP-
campagne tegen de
uitverkoop van de verzorgingsstaat. Rood 
protesteert overigens niet alleen
tegen de woningnood, maar ook 
tegen de grote leegstand van kantoorgebouwen,
landelijk zo’n 4 
miljoen vierkante meter. Andere onderdelen van de campagne
zijn een 
enquête, de gevolgen van woningnood in kaart moeten brengen en 
de
verkiezing van een 'huisjesmelker van het jaar'.

Op 18 juni jl. 
wordt de campagne aftrap gedaan, door in het land, in een
zevental 
plaatsen een sloppenwijk te bouwen bij het stadhuis. Tegelijk
wordt in 
Den Haag gedurende een half uur de raadszaal bezet en worden 
in
Leiden posters op lege panden geplakt met de tekst “Waarom woont 
hier
niemand?” Na een zomerstop worden in de tweede helft van 
oktober een
vijftal kraakacties georganiseerd, die overigens allen met 
een vrijwillige
aftocht eindigden. In Delft kiest men er voor om voor 
eventjes de kamer van
de plaatselijke wethouder te bezetten “tegen 
zijn idiote ideeën” (2),
terwijl men in Gouda een middag met een 
caravan op een bouwterrein gaat
staat uit protest tegen een 
kantoornieuwbouwplan. Het voorlopig laatste
wapenfeit vond plaats op 
zes, toen Rood Amsterdam samen met PvdA wethouder
Stadig op 
bezoek ging bij de vaste kamercommissie VROM om daar 
een
Kippenhok (‘hier kunnen wij niet in wonen’) en een petitie aan te 
bieden.

Het doel van de Rood campagne is eenvoudig. In de door de 
Rood afdelingen
verspreide persberichten en verklaringen wordt deze 
verwoord met kreten als
“de politiek wakker te schudden”, “duidelijk 
maken dat er nu echt wat moet
gebeuren aan de woningnood”, 
“aandacht vestigen op de woningnood ” en “een
signaal afgeven aan 
de politiek”. Amsterdamse ROOD-woordvoerdster Valerie
van der Flier 
vatte voor de vaste kamercommissie VROM de eis als volgt
samen: 
"Geef (PvdA) wethouder Stadig de middelen om ons aan woningen 
te
helpen" (3). De Haarlemse afdeling van Rood neemt met minder al 
genoegen: “
Het doel is bereikt! Wat ons betreft is onze actie geslaagd. 
Het doel van
onze actie was immers een signaal afgeven aan het 
gemeentebestuur” (4).
De oproepen blijven niet onbeantwoord zoals 
blijkt uit de volgende zinsnede
uit het verslag van de kraakactie in 
Leiden: “Vrijdag: Sta je even in de
supermarkt boodschappen te doen: 
wordt je gebeld door de secretaris van de
burgemeester: De 
burgemeester heeft tijd, volgende week vrijdag om half 5!
Euforie! Het 
nieuws verspreidt zich als een lopend vuurtje en eindelijk
hebben we 
de politiek wakker geschud!” (5). Een paar dagen later verliet
men het 
pand. De kraakactie zou van meet af aan een “symbolische” actie
zijn 
geweest. In Leeuwarden kan de actie tegen woningnood ook al rekenen 
op
een warm onthaal van stads hoogste bazin: “Tegen de verwachting 
in worden
we bijna met open armen ontvangen door de burgemeester, 
mevrouw De Boer. Ze
vindt het een ludieke actie en zal ons vandaag 
“geen strobreed in de weg
leggen”, mits we ons natuurlijk gedragen” 
(6). Ook vanuit de onroerend goed
wereld komen 
sympathieverklaringen. In Haarlem, waar een Rood afdeling 
het
kantoorpand “de Artisjok” kraakte, hadden de socialisten en 
kapitalisten
alle begrip voor elkaar. “Aanvankelijk leek de 
onderhandeldrift van de
eigenaar (Samanna Vastgoed, bijgestaan door 
makelaardij gigant DTZ
Zadelhof) zeer verdacht, maar het bleek met 
goede bedoelingen. De eigenaar
vond de actie van ROOD Haarlem 
sympathiek en was onder de indruk van wat ze
vertelde over de 
woningnood. De eigenaar was het zo met ROOD Haarlem 
eens
betreffende de woningnood, dat hij hen financieel zou willen 
steunen als ze
een debat zouden organiseren. De eigenaar had echter 
wel een wens: dat ROOD
Haarlem het pand zou verlaten”.(7) Het pand 
werd enkele dagen later
inderdaad door Rood verlaten. Heel erg vond 
Rood dat trouwens niet:
“Ondanks dat de Artisjok geen woonruimte 
wordt, heeft de actie van ROOD wel
woonruimte opgeleverd: de Distel 
(het pand naast de Artisjok) wordt sinds
de actie bewoond door 
jongeren van een anti-kraak-organisatie”(8).

Behalve dat Rood geen 
problemen heeft met anti-kraakbureaus kan het haar
ook niet zo veel 
schelen wat er in een te ontruimen pand gaat gebeuren. “We
geven ze 
(de panden) in gebruik aan woningzoekenden die er net zolang
blijven 
tot de rechter beslist dat ze eruit moeten, of, totdat de eigenaar
kan 
aantonen dat het pand echt gebruikt gaat worden. Want daar gaat het 
om:
de panden moeten in gebruik genomen worden, en dat kan ook 
best voor
bedrijfsactiviteiten zijn. De afspraak die we gemaakt hebben, 
is dat we
volledig binnen de grenzen blijven die de wet stelt. We gaan 
ons op geen
enkele manier inlaten met het georganiseerd plegen van 
strafbare feiten”(9).
Het punt waar Van Vugt aan voorbij gaat is dat “de 
wet” het juridisch
excuus is voor het bestaan van kapitalistische 
eigendoms- en
machtsverhoudingen. Door zich braaf aan de wet te 
houden bestrijdt Rood
deze niet meer, maar legt men zich er (vrijwillig) 
bij neer. En zo
ontruimde Rood de Artisjok voor een bedrijf zonder zich 
ook maar een moment
af te vragen wat voor bedrijf het pand zou gaan 
huren, terwijl men in
Leiden het door hun gekraakte pand verliet nadat 
de eigenaar en
burgemeester hadden beloofd dat het zou worden 
verbouwd tot koopappartement
(vraagprijs ligt rond de 1 miljoen 
Euro).

Als de staat morgen het kraken verbied, zal het dan ook 
afgelopen zijn met
het fenomeen van rode krakers. Je kunt het ook zo 
zeggen: voor de SP is
kraken, zolang het nog legaal is, een 
acceptabele middel om aandacht te
vestigen op het probleem van de 
woningnood. “Zowel de gemeente als de
Rijksoverheid moeten zeer 
snel hun verantwoordelijkheid nemen. In de
tussentijd moeten 
studenten vooral gaan kraken”(10). Let op het woordje
“tussentijd”. 
Kraken is voor de Rood en de SP geenszins een op zichzelf
staande 
oplossing. “De overheid moet haar verantwoordelijkheid nemen en 
op
korte termijn slimme maatregelen zoeken, zoals het inzetten van 
leegstaande
kantoorpanden voor huisvesting. ROOD maakt hier met 
haar actiecampagne
alvast een begin mee, maar op termijn is 
noodzakelijk dat de overheid zelf
de regie in de volkshuisvesting weer 
voert ”(11). Net zo min pleit de SP in
haar campagne of 
partijprogramma voor andere op autonomie en
zelforganisatie 
gebaseerde vormen van huisvesting. “We willen niet te 
zeer
geassocieerd worden met de traditionele krakersbeweging. Geen 
hanenkammen
en anarchisme, maar ROOD-T-shirts en socialisme. 
En dat is heel wat
anders”(12).

Dat Rood gebruik maakt van een in 
essentie anarchistische strijdmiddel als
kraken ruikt naar 
opportunisme. Een met veel pijn en moeite door de
kraakbeweging 
bereikt recht om leegstaande panden te bezetten en bewonen
wordt 
namelijk misbruikt om goedkope reclame te maken voor de opbouw 
van
een partij, voor en door gezagsgetrouwe burgers. Ex SP voorzitter 
in Breda,
Arjan Schillemans verwoorde het zo: “ROOD heeft kraken 
teruggebracht tot
een media-evenement waarbij de lokale media 
opgetrommeld worden om te zien
hoe 'radicaal' de SP wel niet is (ze 
kraken zomaar een pand!) waarna de
mensen van de SP doodleuk 
weer uit het pand trekken. En daar komen we op
een punt waarvan ik 
zeg: de SP is niet ingericht op het opbouwen van
duurzame 
alternatieven voor het kapitalisme. Binnen de SP wordt geen
discussie 
gevoerd over het massaal kraken van panden en hoe je 
gekraakte
panden 'veilig' kunt stellen/behouden. De SP wil enkel 
publiciteit halen en
aangezien bij de SP het doel de middelen lijkt te 
heiligen... heeft de SP
deze keer panden gekraakt. Daarnaast is de 
praktijk van de axies ver
verwijderd van de intenties van de axie van 
ROOD: men beweert dat men
(onder meer in het SP blad “de 
Spanning”) de panden wil overdragen aan
bewoners maar de praktijk 
is dat de woningen NIET worden overgedragen 
aan
bewoners”.(13)

Zeker de afgelopen decennia is de 
kraakbeweging verworden tot een beweging
die wordt gekenmerkt 
door een praktijk van directe actie, autonomie en
zelforganisatie. Het 
stelt zich daarmee niet alleen lijnrecht tegenover het
parlementair 
kapitalisme, maar onderscheidt zicht tegelijk van 
autoritaire
“alternatieven” zoals sociaal democratie en 
staatssocialisme. Dat deze
strijdbare boodschap nu door Rood wordt 
gecorrumpeerd tot een pleidooi voor
lobby, staatsfetisjisme en 
partijopbouw is dan ook niet iets toe te
juichen, maar eerder iets om je 
boos over te maken.

Marco

noten:
(1)ROOD (Jongeren in de SP) 
organiseert 26 augustus kraakscholing in
Rotterdam i.s.m. met 
kraakspreekuur aldaar. Ook in Amsterdam
(2) Persbericht: 
http://rood.sp.nl/nieuws/art/031020114106
(3) Stadig met ROOD 
jongeren mee naar Den Haag, door Rood Amsterdam
(4) Uit “Kraken 
als protest tegen de woningnood” een verklaring van Rood
naar 
aanleiding van hun poging het pand “De Beer en de Adder” te 
kraken.
(5) Verslag van de website van Rood, afdeling Leiden
(6) 
Actieverslag uit Leeuwarden
(7) Uit verklaring “ROOD Haarlem neemt 
afscheid van 'de Artisjok'”
(8) Uit verklaring “ROOD Haarlem neemt 
afscheid van 'de Artisjok'”
(9) Rood voorzitter Driek van Vugt in 
“Politiek kraken binnen de grenzen
van de wet” (verschenen in 
Spanning, het blad voor actieve SP leden)
(10) Kraken Nu 
noodzakelijk,een opniestuk van Sp corifeen Fenna Vergeer en
Piet de 
Ruiter
(11) Verklaring van Rood aan het begin van de campagne.
(12) 
Uit Spanning, het blad voor actieve SP leden, vijfde jaargang 
nummer
10, 23 oktober 2003.
(13) In een persoonlijke emailwisseling 
met ondergetekende.




*******
                       *******
       ****** The A-Infos News Service ******
      News about and of interest to anarchists
                      ******
  COMMANDS: lists@ainfos.ca
  REPLIES: a-infos-d@ainfos.ca
  HELP: a-infos-org@ainfos.ca
  WWW: http://www.ainfos.ca/
  INFO: http://www.ainfos.ca/org

-To receive a-infos in one language only mail lists@ainfos.ca the message:
                unsubscribe a-infos
                subscribe a-infos-X
 where X = en, ca, de, fr, etc. (i.e. the language code)