A - I n f o s

anarþ ** istlerce hazýrlanan, anarþistlere yönelik, anarþistlerle ilgili çok-dilli haber servisi

Bütün dillerde haberler
Son 40 ileti (Ana sayfa) Son iki haftalýk iletiler Eski iletiler arþivimiz

Son 100 ileti, farklý dillere göre
Greek_ 中文 Chinese_ Castellano_ Català_ Deutsch_ Nederlands_ English_ Francais_ Italiano_ Portugues_ Russkyi_ Suomi_ Svenska_ Türkçe_ The.Supplement

Son 10 Postanýn Ýlk Birkaç Satýrý
Castellano_ Catalan_ Deutsch_ Nederlands_ English_ Francais_ Italiano_ Polski_ Portugues_ Russkyi_ Suomi_ Svenska_ Türkçe

Son 10 Postanýn Ýlk Birkaç Satýrý
Son 24 saatte, bütün dillerdeki postalarýn ilk birkaç satýrý
Links to indexes of First few lines of all posts of last 30 days | of 2002 | of 2003
| of 2004 | of 2005 | of 2006 | of 2007 | of 2008 | of 2009 | of 2010 | of 2011 | of 2012 | of 2013 | of 2014 | of 2015 | of 2016 | of 2017 | of 2018 | of 2019 | of 2020 | of 2021 | of 2022 | of 2023 | of 2024 | of 2025
üye olun

(tr) Italy, UCADI #192 - Fransa ve Almanya'nın paralel krizleri (ca, de, en, it, pt)[makine çevirisi]

Date Thu, 6 Feb 2025 09:58:50 +0200


Siyasi kriz Fransa'yı sarsmaya devam ederken, Parlamento'nun desteğini alan bir hükümet olmadan, Alman hükümeti istifa etti ve Almanya 23 Şubat'ta sandık başına gitmeye hazırlanıyor: Her zaman birbirine karşıt olan iki ülkenin hükümetlerinin zayıflığı. AB'de öncü rol oynayan AB'nin, Avrupa için aşırı bir zayıflık durumu yarattığı, Brüksel ve onun eylemlerinin tamamen Ursula von der Leyen ve Roberta Metzola'nın beceriksiz ve başarısız yönetiminin elinde olduğu gerçeğiyle de doğrulanmaktadır. Yanlarında, belirsiz ve değişken bir çoğunluğun ruh hallerine tabi, uluslararası ilişkileri yönetme konusunda hiçbir deneyimi olmayan insanlardan oluşan zayıf ve kırılgan bir Komisyon var: ve yine de bu, Birlik'in savaş alanındaki ilk yenilgisini yönetmeye çağrıldığı sırada gerçekleşiyor. Ukrayna'daki savaşın sonuna yaklaşıldığı ve Batılı ülkelerin koalisyonunun, yolsuz, tamamen hoşgörüsüz, ekonomik olarak iflas etmiş, demografik olarak tahrip edilmiş, toprak boyutu küçülmüş ve yoksun bırakılmış bir devleti desteklemek için savaş alanında yenik düşmesine yol açacağı göz önüne alındığında, Başlıca ekonomik kaynaklarının bir kısmını Avrupa'ya yeniden yapılanmanın faturasını çıkarıyor.
Ancak hepsi bu kadar değil, çünkü Birliğe kabulünü tartışılmaz bir koşul haline getirerek, Topluluk hukukunun bütünlüğünü tümüyle çarpıtacak, hatta Birliğin niteliklerini bozacak kadar büyük bir tutarsızlık ve ihlaller yığını ortaya koyuyor.
Avrupa Birliği'nin genel olarak zayıflaması kaçınılmaz olacak ve bundan ABD yararlanacak, Birleşik Krallık ise sevinecek, çünkü bir kez daha zayıf ve bölünmüş bir kıtaya yakınlık temelinde şekillenen güvenlik politikasının gerçekleştiğini görecek.

Almanya sandık başına gidiyor

Almanya krizi, 394 aleyhte, 207 lehte ve 116 çekimser oyla güven oyu alan Scholz hükümetinin istifasıyla doruk noktasına ulaştı; Bundestag'da Şansölye, Cumhurbaşkanı'na devredildi. Frank Walter Steinmeier, Bellevue Şatosu'nda. Yeşiller ile kurulan azınlık hükümetinin istifasını istedi ve Parlamento'nun feshedilerek yeni seçimlere gidilmesini istedi.
Almanların televizyondan canlı izleyebildiği bir tartışmanın ardından, Trafik Işığı koalisyonu, oluşturulduğu programı uygulamada ne kadar beceriksiz olduğunu gösterdi ve çeşitli liderlerin müdahaleleri, bildiri kisvesi altında seçim öncesi mitinglere dönüştü. Hükümet oylaması.
Hayal gücünü zorlayarak, katatonik giden şansölye olumlu sonuçları ve "işletmeler ve vatandaşlar lehine önemli önlemlerin" alınmasını iddia ediyor ve yürütme krizini Lindner'in liberallerinin ihanetine bağlıyor, bu da CDU lideri Merz tarafından derhal savunuluyor. Gelecekteki hükümet ittifaklarının habercisi olup, ülkenin rekabet gücünün "sürdürülemez" evrensel refah adına feda edildiğini kınamaktadır. Saldırı, hükümetin tereyağı gibi bazı temel ihtiyaç maddelerinde vergi indirimi de dahil olmak üzere onayladığı son acil durum önlemlerini kınayarak ultra liberal çizgisini ortaya koyan Linder tarafından memnuniyetle karşılandı.

«GSYH'yi artırmıyorlar»

Alman Parlamentosu'nun, resesyona giren Alman ekonomisi yerine, şu anda hızla ilerleyen Rus ekonomisinin sözde krizinin bir göstergesi olarak kullanılan tereyağı fiyatındaki artış sorununu gündeme getirmesi kesinlikle tuhaf. GSYİH'nın yıllık %6'sı oranında artış.
Muhalefet partileri için bile bu durum kendi pozisyonları lehine propaganda yapmak adına büyük bir fırsattır: Kızıl-kahverengi partiden Wagenknecht bunu fırsat bilerek Scholz, Merz ve Lindner'e saldırıyor. Hristiyan Demokrat Birlik (CDU), Liberaller, Sol Parti ve AfD, ülkeyi altüst eden, refah koşullarını kötüleştiren ve refah sistemini krize sokan krizin başlıca nedeninin savaş yanlısı tercihleri ​​olduğunu ileri sürüyorlar. Ödenecek bedelin Alman halkının refahı olması durumunda partisinin çıkarlarını korumak için her şeyi yapacağını ilan ediyor. AfD lideri ve başbakan adayı Alice Weidel, partiler arasındaki, kendisini Almanya'da ikinci parti bile olsa herhangi bir ittifaktan dışlayan anlaşmanın farkında olmasına rağmen, kurumsal bir kruvaze takım elbiseyle kendini tanıttı ve bir adaylık başvurusunda bulundu. "Avrupa'nın NATO'daki varlığını güçlendirmek için savaşmaya hazır olduğunu" ilan ederek hükümet rolünü üstlendi, çünkü "Avrupa'nın çıkarları ABD'nin çıkarları ile aynı değil." Yeşiller Partisi lideri ve Yeşiller'den Robert Habeck, iğrenç bir şekilde uzatmaya oy vereceğini ve CDU-CSU ile zor ve pek olası olmayan bir ittifaka hazırlandığını söylüyor. Ukrayna'daki savaşa ilişkin tutumuyla, çatışmayı güçlü bir şekilde destekleyen tutumuyla da bağlantılıdır.
Scholz, bu durum göz önüne alındığında seçim tartışmasının SPD'nin hükümetinin yaptığı "iyi şeyleri" ortaya çıkarmasına olanak tanıyacağından emin. Ve rakibinin, başlıca rakibi olan CDU lideri Friedrich Merz'in gerisinden gelmek için, seçmenler arasında SPD'nin olası geri dönüşünü not ederek, partinin %20'nin üzerinde bir sonuç tahmininde bulunması, aksi takdirde tamamen farklı bir sonuç olacaktır. Olası değil. SPD'ye yönelik en büyük eleştirisi, onun Zeitenwende'nin, yani askeri dönüşümün vaadini yerine getirmemiş olmasıdır: "Bu şansı vardı, ama bundan yararlanmadı" diyor ve bunu yaparken, Partinin savaşa destek vermesini suçlayan sol görüşlü seçmenlere itibar ediyor.
Kesin olan şu ki, Avrupa'nın birinci ekonomik gücünü kim yönetirse yönetsin, savunma harcamalarında olduğu gibi kemer sıkma totemi kırılmadığı sürece 2025 kamu bütçesinde başka para kalmayacağından emin olmalıdır.

Fransız krizi

Beklendiği üzere Macron'un ülke için bir hükümet kurma hayali bütçe yasasının onaylanmasıyla suya düştü ve çoğunluğa sahip olmayan Cumhurbaşkanı Barnier'in hükümeti, sağın çapraz oyu sayesinde güvensizlik oyu karşısında düştü. ve sol. Devletin ihtiyaçlarının karşılanması zorunluluğu karşısında, bütçenin bulunmaması halinde devletin ve sosyal güvenliğin devamlılığını sağlamak için yürütmenin vergi toplamasına ve piyasalardan borçlanmasına olanak sağlayan özel bir yasa tasarısı Milli Meclis tarafından oybirliğiyle kabul edildi. 2025 yılına kadar (Geçici bütçe kanunu muadili).
Macron, 13 Aralık'ta François René Jean Lucien Bayrou'yu yeni hükümeti kurma göreviyle görevlendirdi. Başbakan adayı, 2007'de kurulan Demokratik Hareket'in başkanlığını yürütüyor ve merkezin temsilcilerinden biri.
2002, 2007 ve 2012 yıllarında cumhurbaşkanlığı seçimlerinde aday oldu, ancak her seferinde başarısız oldu ve 2004'ten bu yana Avrupa Demokratik Partisi'nin (EDP) genel başkanlığını yürütüyor. Birçok kez bakanlık ve Avrupa Parlamentosu üyeliği yaptı. Hukuki sıkıntıları çoktur: 2019 yılında parlamento yardımcılarına ayrılan fonların kullanımında, suç ortaklığında ve kendisinin kamu fonlarını kötüye kullanmasında adı geçmiştir; Borne, Arral ve Barnier'in başarısız olduğu yerde başarılı olmalı. Katolik kökenli olup iki kez Milli Eğitim Bakanlığı yapmıştır; Bu göreviyle Fransız eğitim sistemine tartışmalı müdahaleler önerdi. Siyasi kariyerindeki tek başarısı, iki başarısız girişimin ardından ancak 2014 yılında elde edebildiği Pau Belediye Başkanlığı görevine verdiği ders olarak gösterilebilir. Belki de bu yüzden bu görevi bırakamıyor, hatta hükümet kurma girişimi başarılı olsa bile bu görevi sürdürmeyi düşünüyor.
Bayrou, 3 Eylül 2020'de Cumhurbaşkanı Emmanuel Macron tarafından Planlama Yüksek Komiseri olarak atandı.
Michel Barnier'in girişiminin başarıya ulaşıp ulaşmayacağını kestirmek son derece zor: Sağda ve merkez sağda anlaşmalar iyi gidiyor gibi görünse de, sol kanat, çevreciler ve sol, Başbakan'ın önerilerini reddetmeye devam ediyor. Macroncular tarafında ise Michel Barnier ile bütçe konusunda, özellikle de olası vergi artışı konusunda gerginlik artıyor; öyle ki Barnier, başbakan adayının siyasi çizgisinin "açıklığa kavuşturulmasını" istiyor. Böyle bir tercihin, Emmanuel Macron'un yedi yıldır savunduğu çizgiye aykırı olacağını söyledi. Michel Barnier'in de üyesi olduğu Cumhuriyetçiler bile ona düşmanca yaklaşıyor. Eski Başbakan ve Ensemble pour la République (EPR) grubunun başkanı Gabriella Attal da halefinden "özellikle olası vergi artışları ve büyük kamu bütçeleri konusundaki siyasi çizgisini netleştirmesini" istedi ve bu konuyu güvenoyu için bir ön koşul olarak gündeme getirdi yeni hükümete.
Élisabeth Borne ve Gérald Darmanin ile yapılan görüşmelerde işler iyiye gitmiyor, zira başbakan adayı Darmanin, çok ciddi bir bütçe sorunu tespit ettiğini ve bunun her halükarda düzeltilmesi gerektiğini söylüyor. İkincisi, Fransa 2'ye, vergileri artıran bir hükümete "katılmanın" veya hatta onu "desteklemenin" "söz konusu olamayacağı" güvencesini verdi. "Vergileri yükseltmek en kolay yoldur", "Vergiler konusunda net olmayan bir hükümete katılmayacağım" diye ekledi.
Sağ ve merkez güçlerin durumu buysa. Sol görüşlü kesimler bile, eski Sosyalist Cumhurbaşkanı François Hollande'a yakın isimler de dahil olmak üzere, eski Tarım Bakanı Stéphane Le Foll gibi, ilgili bakanın önerilerini reddetmeye devam ediyor.
Eski çevre milletvekili Karima Delli'ye yönelik yaklaşım da başarısızlıkla sonuçlandı. Mevcut durumda, sol kanatta kurulacak gelecek hükümetin destekçilerini bulma arayışının olumlu sonuç vermesi pek olası görünmüyor. Zira, kaçınılmaz olarak kemer sıkma politikalarına başvurmak ve vergileri artırmak zorunda kalacak bir hükümette gelir elde etmenin söz konusu olamayacağı düşünülüyor.
Ülkenin bir bütün olarak durumu nesnel bir şekilde incelemesi ve böylece ihtişamlı bir politikayı sürdürmek için kaynakların mevcut olmadığını, ülkenin savaşı destekleme taahhüdünün olmadığını fark etmesi gerekecektir. Ukrayna, bütçeyi katlayarak gizli kaynak ayırıp savaşı finanse etmeye çalışarak, er ya da geç kamuya hesap vermek zorunda kalacağı bir muhasebe bozukluğu durumu yarattı. Fransız-Ren kapitalizmi, özellikle Rusya tarafından, Orta Afrika'daki Fransız hegemonik varlığının fiili olarak geri çekilmesinden kaynaklanan derin bir krize girmiş gibi görünüyor ve bu, Fransa'nın uluslararası sahnede küresel varlık politikası ve aynı zamanda eski imparatorluk sömürgeciliği artık sürdürülebilir değil.
Rusya'ya Ukrayna'yı destekleyerek saldırma politikasının, Almanya'ya düşük maliyetli petrol ve gaz tedarikinin kesilmesine yol açması karşısında, Fransa'nın asimetrik savaş yoluyla karşılık verdiği ve Rusya'nın Ukrayna'nın yerini almak üzere yerleştiği kabul edilmelidir. Orta Afrika'nın eski kolonilerindeki Fransız varlığı, Fransız nükleer güç üretimine yakıt sağlayan uranyumun doğrudan tedarikini sorgulatıyor, böylece enerji konusunda Fransız politikası ve aynı zamanda kontrolü konusunda ülke üzerinde ekonomik ve stratejik bir ipotek oluşturuyor. eski Afrika kolonilerinin oluşturduğu korunan pazar. Bunlar itiraf edilmeyen ve dile getirilmeyen sonuçlar olsa da, Fransa'nın Ukrayna'ya verdiği destek ve yapısal hatalar ile reform eksikliğinin yanı sıra, Fransa'daki ekonomik krizin kökeninde yatan nedenlerden biridir.

Fransa Almanya krizi ve Avrupa dengeleri

Fransa ve Almanya'nın paralel ve güncel krizi, iki devletin politikalarında bir değişiklik gerektiriyor ve aynı zamanda Avrupa dengelerinin gözden geçirilmesini gerektiriyor, çünkü ancak topluluk politikasının güçlendirilmesiyle, cesur kararlarla ve Barış arayışı, krizin derin ve yapısal nedenleri. Avrupa Birliği'nin hızlı ortak kararlara ihtiyaç duyduğunu ve bunun oybirliği ilkesiyle bağdaşmadığını kabul etmeliyiz. Birliği oluşturan devletlerden en az 5'inin, yani Fringe, Almanya, İtalya, Polonya, İspanya'nın ekonomilerinin üstünlüğü tanınmalı, aynı zamanda Kuzey'in karar alma ve siyasi ağırlığı azaltılmalıdır. Avrupa ülkeleri, özellikle Baltık ülkeleri.
Yalnızca bu koşullar altında ve aynı zamanda Rus komşusuyla barışçıl işbirliği yoluyla düşük maliyetli enerji tedariki için koşulların yeniden yaratılmasıyla, Avrupa Birliği'nin sosyal sistemlerinin varlığını izin vermesine ve garanti altına almasına olanak verecek rekabet koşulları yeniden yaratılabilir. Avrupa'nın geçmişte gördüğü refah ve özgürlük alanı.

G.Ç.

https://www.ucadi.org/2025/01/02/francia-e-germania-crisi-parallele/
________________________________________
A - I n f o s Anartistlerce Hazirlanan, anartistlere yonelik,
anartistlerle ilgili cok-dilli haber servisi
Send news reports to A-infos-tr mailing list
A-infos-tr@ainfos.ca
Subscribe/Unsubscribe https://ainfos.ca/mailman/listinfo/a-infos-tr
Archive http://ainfos.ca/tr