A-Infos (nl) VK, AFED, organise magazine: Anti repressie werk in een geest-achtige beweging internationaal (ca, de, it, pt, tr, en) [machine vertaling]

Het is bijna twee jaar sinds de opstand in Wit Rusland door het regime 
werd onderdrukt. Het liet veel anarchisten achter in gevangenissen, 
terwijl anderen uit angst voor repressie uit hun land moesten vluchten. 
In deze tekst zal een lid van Anarchist Black Cross Wit Rusland 
vertellen over hoe het is om anti-repressie werk te blijven doen als de 
beweging er niet echt meer is. ---- De twee grootste groepen van 
anarchisten zijn nu verdeeld over Wit Russische gevangenissen en 
ballingschap. ABC Wit Rusland moest, na 14 jaar in het land, ook 
vertrekken om diens leden te beschermen en het werk voort te zetten. 
---- Gedurende het eerste half jaar in migratie leken kameraden samen te 
willen zijn en iets te doen - als dit niet het veranderen van het regime 
in het land was, dan in ieder geval aandacht besteden aan ongeveer 30 
kameraden die in gevangenissen eindigden.
Natuurlijk, deze activiteit werd belemmerd door de behoefte om op een 
nieuwe plek het leven en papieren te regelen, gebrek aan kennis van de 
lokale taal, mensen werden verspreid over heel Europa en Azie, en 
depressieve situaties die werden veroorzaakt door gedwongen migratie en 
gebrek aan enige persoonlijke of politieke vooruitzichten.
Nu en dan discussieerde ABC Wit Rusland, bij onze strategische 
bijeenkomsten, over de mogelijkheid om een van of het enige 
anarchistische collectief uit Wit Rusland te blijven. We vroegen ons af, 
als er geen beweging meer is, zou ons werk zin hebben? We zien onszelf 
niet als een liefdadigheidsgroep die alleen bestaat voor het welzijn van 
degenen die te maken hebben met repressie. We zien ons werk als 
politieke actie die alleen valide en legitiem is als we een beweging om 
ons heen hebben die we niet alleen kunnen dienen en verantwoording 
tegenover kunnen afleggen, maar ook op kunnen rekenen.
Onze ontberingen hangen heel sterk samen met de context waarin onze 
groep werd gevormd en hoe het functioneerde. Onze leden waren, om te 
proberen repressie te vermijden, anoniem, zelfs tegenover de meest 
vertrouwde kameraden. Dat schiep problemen bij het inzamelen van geld 
binnen de Wit Russische beweging, het gebrek aan kanalen om met groepen 
en individuen te praten zonder de anonimiteit te schaden en het niet in 
staat zijn om persoonlijk in te grijpen in de urgente situaties van 
repressie. We hadden de kameraden nog steeds nodig om het veldwerk te 
doen terwijl we zeker stelden dat mensen zich veilig voelden over 
dekking van hun juridische uitgaven door de beweging, in plaats van een 
last te worden van hun families. We waren ook pioniers in het scheppen 
van een collectieve veiligheid cultuur om mogelijke kosten en repressie 
te vermijden doordat mensen de veiligheid negeerden.
Het schiep ook een disbalans in wie mensen zagen als verantwoordelijk 
voor het doen van repressie reactie werk. Het voelde alsof kameraden 
voornamelijk rekenden op ABC Wit Rusland in termen van het inzamelen van 
geld en het organiseren van advocaten, wat o.k. was zo lang we in het 
verloop van het laatste decennium een klein aantal kameraden hadden om 
voor te zorgen.
Maar de dingen veranderden drastisch toen velen van ons moesten 
vertrekken en het aantal gevangenen exponentieel steeg. Het voelt alsof 
de beweging langzaam verdwijnt, waarbij veel mensen kiezen voor het 
doorgaan met het normale leven, terwijl we het ons niet echt kunnen 
veroorloven om te moeten zorgen voor 30+ kameraden, waarbij sommigen 
zijn veroordeeld tot termijnen van 15-20 jaar in de gevangenis.
Het is interessant dat toen sommige Wit Russische anarchisten de 
repressieve context verlieten en in een veiliger omgeving terecht kwamen 
de behoefte aan netwerken of het vertrouwen op de beweging minder 
belangrijk werden. En de neiging om botsingen met de werkelijkheid van 
het verleden in de vorm van het lezen van droevige brieven van kameraden 
of verslagen over de voortgaande druk op hen in gevangenissen te 
vermijden is heel begrijpelijk als een psychologisch zelfverdediging 
mechanisme. Activisten zijn getraumatiseerd en moe en hebben wat rust 
nodig. Sommigen zullen waarschijnlijk niet terugkeren van die 
activistische pauze. Tegelijkertijd, als ze persoonlijk de ABC Wit 
Rusland bescherming niet meer nodig hebben is het niet nodig ons te 
volgen of met ons om te gaan. Eerder investeerden mensen in ABC met de 
kennis dat de structuur hen en hun kameraden zal beschermen als dit 
nodig is. Nu lijkt dit niet echt te zijn.
Aan de andere kant, het feit dat Wit Russische anarchisten in meer 
liberale landen terecht kwamen die ze toestonden daar openbare campagnes 
en bewustzijn of benefiet evenementen te organiseren, ze gebruiken deze 
kans om fondsen te werven voor hun gevangen kameraden niet massief. 
Zelfs voor eenvoudige taken als het helpen bij de layout van een boek 
door een gevangene of het scheppen van wat ontwerpen voor het adverteren 
voor onze campagnes zijn er geen enthousiaste vrijwilligers.
In het verloop van de tijd raken activisten ook gedesillusioneerd in de 
strijd voor verandering in Wit Rusland, omdat het niet echt mogelijk is 
de situatie daar vergaand te beinvloeden, en in ballingschap actief zijn 
voelt als namaak en sektarisch activisme voor het activisme. Bovendien, 
het "effectieve leven" van een anarchist is, zoals in de meeste 
politieke bewegingen, 3-5 jaar. Het betekent dat hoe meer tijd in 
ballingschap wordt doorgebracht, hoe minder kameraden we zullen hebben, 
met bijna geen toestroom, aangezien de diaspora's niet zo talrijk zijn 
en grotendeels bestaan uit de zelfde vermoeide, getraumatiseerde en 
gedemoraliseerde migranten.
In het licht hiervan blijft ABC Wit Rusland een zeer gespecialiseerde 
arbeidskracht die verantwoordelijk lijkt te zijn voor het organiseren 
van volledige en lange termijn steun voor onze gevangen kameraden. Het 
is onnodig te zeggen dat we ook getraumatiseerd en moe zijn, er is 
gewoon niemand waarmee we deze last kunnen delen of het aan over kunnen 
geven, dus we zullen het moeten dragen. Natuurlijk, niet alles is zo 
donker, we kunnen nog steeds rekenen op wat kameraden, we zijn gewoon 
bezorgd over de sombere trend in het verloop van de jaren.
In ieder geval hebben onze gevangen kameraden nog steeds steun nodig, nu 
meer dan ooit. Om in staat te zijn het niveau van financiele hulp in 
stand te houden die we ze gaven hebben we externe hulp nodig. 
Recentelijk hebben we een 'persoonlijk ondersteuner' campagne 
gelanceerd, wat inhoudt het zoeken naar individuen en groepen die een 
Wit Russische gevangen anarchist onder hun hoede nemen en de meeste of 
al hun kosten dekken.
Lees op onze website abc-belarus.org meer over de campagne. Overweeg het 
worden van zo'n ondersteuner, serieus. www,abc-belarus.org/en/supporters
We nodigen jullie ook uit na te denken over hoe solidariteit en 
anti-repressie werk wordt georganiseerd in jullie activistische 
gemeenschappen, omdat we er allemaal naar verlangen er zeker van te 
worden gesteld dat we in donkere tijden niet worden achtergelaten.
ABC - Wit Rusland

https://organisemagazine.org.uk/anti-repression-work-in-a-ghost-like-movement-international/

Orig: (en) UK, AFED, organise magazine: Anti-repression work in a ghost 
like movement international (ca, de, it, pt, tr) [machine translation]
_______________________________________
A - I n f o s  N i e u w s  S e r v i c e
Door, Voor en Over anarchisten
Send news reports to A-infos-nl mailing list
A-infos-nl@ainfos.ca
Subscribe/Unsubscribe https://ainfos.ca/mailman/listinfo/a-infos-nl
Archive http://ainfos.ca/nl