A-Infos (nl) Brazilie, FOB: 60 jaar van een dictatuur die niet is geeindigd (ca, de, it, pt, tr, en) [machine vertaling]

Zes decennia zijn voorbij gegaan sinds de staatsgreep die in 1964 in 
Brazilie de militaire dictatuur vestigde. Diens begin kan worden 
gemarkeerd tussen 31 maart en 1 april, maar diens einde in 1985 
betekende niet dat we leven in een democratie voor het volk. Het leger 
nam geen afstand van de macht, integendeel, het werd zelfs meer 
verankerd binnen dit regime waarin de democratie alleen bestaat voor een 
machtige minderheid, terwijl de uitgebuite meerderheid nog steeds 
marteling en moord ervaart in hun dagelijkse levens. ---- Lula en het 
leger: medeplichtigen in de zelfde tegenslag ----
Aan het begin van maart dit jaar gaf president Lula het bevel tot het 
aflasten van een heel programma van het ministerie van mensenrechten ter 
herdenking van de 60e verjaardag van de militaire staatsgreep en zei dat 
hij niet geinteresseerd is in stilstaan bij het verleden, dat het 
belangrijkste is dat Brazilie vooruit beweegt. Dit weglaten door Lula is 
een echo van de houding van zijn minister Andre Singer, die in 2004 
tijdens de eerste regering van Lula de zelfde verklaring aflegde.
Daarom zou zo'n verklaring ons niet moeten verrassen. Het is consistent 
met het beleid dat Lula sinds het begin van de reis heeft gevoerd. In 
feite gaat zijn 3e termijn hand in hand met het leger. De keuze van Jose 
Mucio als zijn minister van defensie werd geprezen door Hamilton Mourao 
(Republikeinen), die de staatsgreep van 1964 viert als een redding voor 
de natie en ook de verslagen van degenen die zijn gemarteld ontkent. 
Bolsonaro (PL), voor wie Mourao vice-president was tijdens de 
presidentiele termijn, heeft al zijn hartstocht uitgedrukt voor de 
minister die door Lula is benoemd.
Het is via Jose Mucio dat veel van Lula's medeplichtigheden met het 
leger worden gevestigd. Of het nu het hernoemen en bevorderen van 
militair personeel is, het geven van 5,6 miljard aan het ministerie van 
defensie en het leger in de begroting voor 2024, of ze handhaven als 
uitvoerders van de daden van de staat tegenover het Yanomami volk is, 
waarbij in 2023 het aantal doden steeg. Ondanks diens daden blijft de 
Lula regering commerciele en militaire relaties houden met de 
Israelische regering, waarbij miljoen dollar contracten worden 
afgesloten voor de verkoop van drones van de Braziliaanse luchtmacht 
voor de genocide van het Palestijnse volk.
Ook valt niet te ontkennen dat het leger nu de militarisering van de 
hele maatschappij bevordert. We hebben dit met de repressie van arme 
gemeenschappen en favelas door de militaire politie, gedreven door de 
goedkeuring van de Organische Wet in de Lula 3 regering. 
Burgerlijk-militaire scholen worden gebruikt als een magische formule om 
de orde te garanderen binnen dit systeem van de dood. Veel statelijke 
regeringen, zoals de regering van de staat Santa Catarina, behouden 
voorstellen voor de ontwikkeling van deze scholen, hoewel ze niet zijn 
voortgezet door de federale macht.
In deze zin is het noodzakelijk iedere politieke staatsgreep door het 
leger af te wijzen, maar we moeten ons ook niet inzetten voor deze 
democratie die het volk in bloed baadt en goud levert aan de machtigen 
in dit land en aan de imperialisten.
Aan degenen die vielen met geweren danken we een leven van strijd!
Gemarginaliseerd door rechts en uitgewist door links zou de groep 
arbeiders die zich aansloot bij de gewapende strijd tegen de militaire 
dictatuur niet moeten worden behandeld als twee kanten van de zelfde 
medaille met de militaire martelaars. In feite waren deze guerilla's, 
zelfs met mogelijke vragen over hun strategie, aan de kant van de 
arbeiders, waarbij ze het te boven komen van dit kapitalistische systeem 
van uitbuiting verdedigden.
In deze zin is het de rol van de strijders van nu om de herinnering aan 
degenen die in de gewapende strijd tegen de Braziliaanse militaire 
dictatuur vielen te verdedigen. De illusie van dit te bekijken zonder 
verband met het heden leidde er toe dat links de strijd voor bevrijding 
ging begrijpen als iets dat plaatsvindt bij verkiezingen van deze 
ziekelijke democratie, iets dat mensen alleen maar in kringen laat 
rennen. Echter, de huidige tijd vraagt niet om de ontwikkeling van een 
guerilla focus, maar eerder de ontwikkeling van een revolutionaire 
syndicalistische federatie die de mensen kan mobiliseren op hun plekken 
van studie, werk en huisvesting en hun zelfverdediging kan organiseren 
om een nieuwe wereld te scheppen in de schelp van het oude, buiten de staat.
Slachting van studenten, arbeiders en boeren
Het idee dat de militaire dictatuur alleen militanten vervolgde en 
martelde die streden voor het gewapende verzet is net zo fout. Boeren, 
bijvoorbeeld, waren de eersten om te worden onderdrukt door de militaire 
staatsgreep. De boeren liga's hadden een heel sterke invoeging in 
stedelijke gebieden en traden op voor de zelfverdediging van de klasse, 
maar ze werden vanaf het begin omsingeld door het militaire rechts, 
zonder algemene steun uit de stad, de belangrijkste leiders werden 
gemarteld en vermoord.
Volgens Gilney Viana, onderzoeker bij UNB, voormalig lid van Acao 
Libertadora Nacional (ALN) kunnen tijdens de Braziliaanse militaire 
dictatuur tot 1988 1654 doden en verdwijningen van boeren worden geteld. 
De politieke vervolging van boeren provoceerde, samen met de alliantie 
van het leger met de veld kolonels, een serie van geweld die we door de 
uitwissingen nooit volledig kunnen vatten.
Er waren meer dan 8350 doden van inheemse mensen door de Braziliaanse 
militaire dictatuur, volgens de slottekst van de Nationale Waarheid 
Commissie (deel 2). Van volkeren zoals de Krenak werden door het leger 
immense stukken land gestolen vanwege hun ontwikkeling project, behalve 
de creatie van gevangenissen die reformatorisch werden genoemd en waar 
de inheemse volkeren door de hel op aarde gingen.
De arbeiders, waarvan hun klasse organisaties werden gecriminaliseerd, 
leden op de werkplek absurd door de tirannie van bazen en militaire 
regeringen. In de bouw van de Itaipu Fabriek alleen al waren er, van 
1978 tot 1984, meer dan 100 doden door werk ongelukken en meer dan 
40.000 ongelukken op bouw terreinen in totaal.
Studenten, zoals Isis Dias, waren een grote macht in het gewapende 
verzet tijdens de dictatuur. Ze mobiliseerden eigen fronten in de studie 
plekken om het leger tegen te gaan. Hun vrijmoedigheid nam wraak voor 
doden zoals die van Edson Luiz, een middelbare school leerling die op 28 
maart 1968 werd vermoord in Rio de Janeiro. Nu behoudt RECC (Rede 
Estudantil Classista e Combativa), gefedereerd tot FOB, ieder jaar de 
herinnering aan Edson Luiz' martelaarschap, waarbij deze datum wordt 
gemaakt tot de dag van klasse en strijdbare studenten.
De herinnering aan de militaire dictatuur omzetten in brandstof voor de 
vormen van strijd van het heden
Het verleden dient niet om bij stil te staan, maar eerder om ons te 
verbinden met degenen die vielen op de paden van de strijd. Het is de 
plicht van het volk om te zorgen voor hun herinnering, zoals regeringen 
en werkgevers alles zullen doen om de tekens van verzet uit te wissen en 
te verstoren. Dat we in deze 60 jaar van de militaire zaken staatsgreep 
onze inzet om dit systeem dat uitbuit en onderdrukt te boven te komen 
kunnen verdiepen. In het versterken van de organisatie van het volk, hun 
zelfverdediging en hun soevereiniteit tegen degenen die gefantaseerde 
illusies van vrijheid willen verkopen.
GEEN MILITAIRE DICTATUUR, GEEN DEMOCRATIE VAN ONDERDRUKKERS: ALLE MACHT 
AAN HET VOLK!
https://lutafob.org/60-anos-de-uma-ditadura-que-nao-acabou/

Orig: (en) Brazil, FOB: 60 years of a dictatorship that has not ended 
(ca, de, it, pt, tr) [machine translation]
_______________________________________
A - I n f o s  N i e u w s  S e r v i c e
Door, Voor en Over anarchisten
Send news reports to A-infos-nl mailing list
A-infos-nl@ainfos.ca
Subscribe/Unsubscribe https://ainfos.ca/mailman/listinfo/a-infos-nl
Archive http://ainfos.ca/nl