A-Infos (nl) Italie, UCADI: Jemen, een vergeten oorlog - uit #161 (ca, de, it, pt, tr, en) [machine vertaling]

Onder de vergeten oorlogen is de oorlog in Jemen een van de meest rampzalige en 
verwoestende, begeleid door hongersnood en het bloedbad van vrouwen en kinderen. 
De staat Jemen bezet het zuidelijke deel van het Arabische Schiereiland en grenst 
aan Saoedi Arabie en Oman. Diens geografische positie staat het in staat het zee 
verkeer tussen de Indische Oceaan en de Middellandse Zee door het Suez Kanaal te 
controleren, waarmee het met deze rol concurreert met de andere kustlanden, 
Eritrea en Djibouti. Met ongeveer 30 miljoen inwoners is het het tweede grootste 
land op het Arabische Schiereiland na Saoedi Arabie en is het, hoewel het 
grondstoffen heeft, het armste land in de regio.

Sinds 1839, toen het door de Britten die hun aanwezigheid in Aden schiepen om de 
routes en zee verkeer te bewaken werd bezet, is het opgedeeld in verschillende 
protectoraten. Het land werd pas in 1963 onafhankelijk en de Britten verklaarden 
het in 1967 te verlaten, maar ze behielden en behouden aanzienlijke controle over 
het gebied. Later werden twee entiteiten geschapen, het door het Westen 
gecontroleerde Noord Jemen en Zuid Jemen dat een socialistische republiek werd. 
In 1991 fuseerden deze entiteiten, waarbij het zich ontwikkelde tot een moeilijke 
coexistentie gemarkeerd door de uitbuiting door Engeland en de Verenigde Staten 
die het gebied controleren, geflankeerd door de regionale machten, Egypte, Saoedi 
Arabie, Iran en de Verenigde Arabische Emiraten.

Jemen werd in 1990 een eenheidsstaat, toen Noord Jemen, dat sinds 1978 werd 
geleid door Ali Abdullah Saleh, werd verenigd met Zuid Jemen (de 
Volksdemocratische Republiek Jemen). Saleh president van het verenigde Jemen, 
bleef gedurende 33 jaar aan de macht. Echter, de Republiek Jemen, dat een 
uitzondering vormde in een gebied waarin monarchieën, sultanaten of emiraten 
overheersen, werd niet een element van stabiliteit, spanningen en opdelingen 
hielden niet op na de hereniging.

Tijdens de 33 jaar van het Saleh regime werden de noordelijke en zuidelijke 
regio’s van Jemen uitgesloten van de macht en van het management van 
grondstoffen, waardoor het ontstaan van sterke oppositie bewegingen werd gevoed 
en wat aanleiding gaf tot het conflict. In het noorden werd in de vroege jaren 
2000 de Houthi beweging geboren, sji’itische dissidenten die ook ‘Ansar Allah’ 
(Partizanen van God) werden genoemd, genoemd naar de oprichter van de Houthi 
beweging, door het Saleh regime in 2004 vermoord, terwijl in het zuiden de 
autonome afscheidingsbeweging al-Hiram (Beweging voor Zuid Jemen) bestond. Sinds 
2004 hebben afscheidingstendensen die zich in Noord Jemen ontwikkelden president 
Saleh, die, na de volksopstanden van de ‘Arabische Lente’ op 23 november 2011 
werd gedwongen af te treden, verder verzwakt. Op 19 maart 2015 vielen de 
Houthi’s, na het overnemen van de controle over de hoofdstad Sana’a in september 
2014 en het laten aftreden van president Hadi en diens vlucht naar Aden, de 
zuidelijke hoofdstad van het land, de zuidelijke provincies aan. Aldus begonnen 
zeven jaren van een oorlog die ups en downs heeft gekend, waarbij geen enkele 
partij overheerst, ieder gesteund door diens bondgenoten. Zowel Al Qaida als Isis 
kwamen het land binnen, waarbij ze gebruik maakten van de generalisering van het 
conflict, en het conflict werd intenser  en het endemiseerde de botsing tussen de 
verschillende actoren.

De Britten komen aan

Terwijl de Brexit werd voorbereid worden de droom en imperialistische ambities 
van Groot Brittanie herboren die, vanaf dan, op het internationale schaakbord op 
zichzelf optreedt. In 2015 komt het Verenigd Koninkrijk vanwege geopolitieke 
redenen naast de door Saoedi Arabie geleide coalitie het conflict binnen. Maar de 
Britse interventie wil niet alleen de lucratieve commerciële en financiele 
verhoudingen met Saoedi Arabie en de Verenigde Arabische Emiraten in stand 
houden, omdat alleen degenen die het zee verkeer controleren de ambities van 
imperiale macht kunnen hebben. Het is ook bekend dat wie Aden controleert een van 
de twee toegangen tot de Rode Zee controleert, en daarmee de economische stromen 
en verkeer tussen de Indische Oceaan en de Middellandse Zee en de zee route die 
Azie, Afrika en Europa verbindt. Het is altijd zo geweest en zo werd de 
strategische situatie hersteld die bestond voor 1963, toen de Britten dat bezit 
moesten opgeven. Echter, de Britten negeren de nieuwe geopolitieke structuur van 
het gebied niet en opereren nu samen met de Verenigde Arabische Emiraten, een 
land met oneindige ambities van macht. “Militaire adviseurs” voor het gebied en 
de speciale krachten staan tot hun beschikking. Om dit project tegen te gaan kan 
Iran, om VS sancties tegen te gaan en de geopolitieke omsingeling van het land te 
verbreken, zich niet beperken tot het controleren van de Straat van Hormoez in 
het noorden, die het scheidt van het Arabische Schiereiland, maar moet het diens 
aanwezigheid in de Rode Zee uitbreiden, tot de monding van het Suez kanaal. Hier 
ontstaat dan de “religieuze” rechtvaardiging: de Houthi’s zijn sji’ieten (hoewel 
van een ander soort dan die in Iran) die vechten tegen soennieten, daarom moeten 
ze worden gesteund. De komst van de nieuwe actor in het conflict zet de Verenigde 
Staten aan tot meer betrokkenheid bij het conflict; zoals we kunnen zien bestaan 
volmacht oorlogen niet alleen in de Oekraine. Maar dat is niet genoeg: het hele 
gebied is betrokken, Eritrea en Djibouti en de grote machten die zijn 
gestationeerd in de basis die de zee routes controleert die het land huisvest. 
Besef dat 23.000 vierkante kilometer het thuis zijn van de militaire krachten van 
acht buitenlandse machten: de Verenigde Staten, China, Frankrijk, Japan, India, 
Italie, Spanje en Duitsland. Saoedi Arabie zal zich daar snel bij aansluiten. Om 
de situatie verder te verslechteren besloot Ethiopie op 4 november Tigray binnen 
te vallen, waar een hevige vergeten oorlog uitbrak waarbij de Ethiopische 
president Abiy Ahmed Ali, winnaar van de Nobel prijs voor de vrede, een van de 
actoren is, die zijn land in een vreselijke hongersnood heeft gebracht, terwijl 
in de regio verkrachtingen plaatsvinden als een oorlogswapen tegen vrouwen en 
zelfs kleine meisjes. Zoals gebruikelijk zijn het vrouwen en de zwaksten die de 
prijs van oorlog betalen.

De humanitaire ramp

De burgeroorlog in Jemen veroorzaakte de ergste menselijke crisis in de wereld, 
met rond 24 mijljoen mensen die hulp nodig hebben en meer dan 4 miljoen burgers 
gedwongen zijn om binnen het land te vluchten, op zoek naar veiligheid, de vierde 
grootste bevolking van binnenlandse vluchtelingen in de wereld. 76% van de 
gevluchte mensen zijn vrouwen en kinderen die hun huizen en woonplaatsen moesten 
verlaten. Volgens de Verenigde Naties werden alleen al in 2020 ongeveer 172.000 
mensen gedwongen hun huizen te ontvluchten. De meeste vluchtelingen leven in 
ondraaglijke en onmenselijke omstandigheden, zonder sociaal afstand houden, 
levend met de covid epidemie zonder ook maar in staat te zijn hun handen te 
wassen, omdat het water netwerk is vernietigd. Volgens data van de UNHCR kregen 
in 2021 meer dan 16 miljoen inwoners van Jemen, of meer dan de helft van de 
totale bevolking van 29 miljoen, honger, terwijl minstens 50.000 mensen op het 
punt staan te sterven door hongersnood; 400.000 kinderen dreigen te sterven, 
doordat ze lijden door ernstige ondervoeding, van bijna 2,3 ondervoede mensen. 
Meer dan 12 miljoen kinderen zijn in nood, 5,5 miljoen hebben onderwijs nodig. In 
februari 2021 was er een toename van acute ondervoeding van 16% van kinderen 
onder de 5 jaar vergeleken met 2020; volgens de agentschappen is het het hoogste 
aantal sinds de escalatie van het conflict in 2015.

De cholera explodeerde in 2017. De epidemieen worden gevoed door het feit dat het 
water en sanitaire voorzieningen zwaar zijn getroffen door het conflict en hebben 
geleid tot de verspreiding van water ziektes, waaronder cholera, die voor 
kinderen dodelijk zijn. In december 2020 ging het om 2,5 miljoen gevallen, 
waarvan meer dan 50% kinderen.

Humanitaire hulp in 2020, het Humanitaire Reactie Plan ontving minder dan de 
helft van de meer dan 4 miljard in 2019 en de meer dan 5 miljard in 2018. Van de 
211 miljoen dollar waar de UNHCR om vroeg voor diens operaties in 2020 werd 
slechts 30% ontvangen.

Een oorlog die niet wordt “gedekt”

Anders dan de oorlog in de Oekraine is de oorlog in Jemen een oorlog die niet 
wordt gedekt door informatie en de pers. De televisies zenden geen specials of 
marathons uit, noch sturen ze correspondenten, de botsingen en veldslagen voeden 
het juichen van de toeschouwers niet, er worden geen kaarten getoond over de 
beweging van troepen, geen strategieën beschreven, geen generaals en analisten 
die praten over de strategische ontwikkelingen van de strijdende partijen.

De wapens worden verstuurd en verkocht, waarbij wordt vergeten acht te slaan op 
het embargo op de verkoop van wapens aan de strijdende partijen. Er worden geen 
inzamelingsacties georganiseerd, met vrouwen en kinderen; aan de andere kant, als 
iemand uit Jemen er in slaagt de kusten van de Middellandse Zee te bereiken of 
reist langs de Balkan route worden ze opgesloten in concentratie kampen in 
Griekenland of Libie of wordt ze toegestaan te verdrinken in de zee: tenslotte is 
het een oorlog van de serie b of zelfs c; en de mensen uit Jemen zijn donker van 
huidskleur, ze zijn in het algemeen moslim en ze zijn niet slachtoffers van de 
Russen.

Wie weet of Poetin bereid is te interveniëren in Jemen. Het zou voor ons een 
reden zijn om de slachtoffers van het conflict te helpen. En dan is de veiligheid 
van de routes en schepen die het Suez kanaal ingaan en verlaten het bloedbad van 
een volk waard, terwijl alle grote machten, waaronder China, verkeer uit Djibouti 
controleert, gestationeerd op de militaire basis. Toch, zelfs in deze oorlog zijn 
er de slechterikken, Iran, die de Houthi’s steunt, de Amerikanen bombarderen nu 
en dan en leveren wapens aan Saoedi Arabie, de Engelse jakhalzen hebben hun 
militaire adviseurs geïnstalleerd en ze laten anderen, net als in de Oekraine, 
sterven.

Op dit moment is er een wapenstilstand die is veroorzaakt door de positieve 
terugtrekking van de Verenigde Staten: Biden die betrokken is bij veel fronten 
heeft de stekker er uit getrokken. Een gevolg om over na te denken!

De redactie

http://www.ucadi.org/2022/07/12/yemen-una-guerra-dimenticata/

Orig: (en) Italy, UCADI: Yemen, a forgotten war – from #161 (ca, de, it, pt, tr) 
[machine translation]
_______________________________________
A - I n f o s  N i e u w s  S e r v i c e
Door, Voor en Over anarchisten
Send news reports to A-infos-nl mailing list
A-infos-nl@ainfos.ca
Subscribe/Unsubscribe https://ainfos.ca/mailman/listinfo/a-infos-nl
Archive http://ainfos.ca/nl