A-Infos (gr) Ανακοίνωση για την έξοδό μας από το CAB

Ανακοινώνουμε ότι, μετά από μια μακρά διαδικασία συζητήσεων -στην οποία 
συμμετείχε ολόκληρος ο Αναρχικός Συντονισμός της Βραζιλίας (CAB) και η 
Αναρχική Οργάνωση Λατινικής Αμερικής (CALA)- η Αναρχική Οργάνωση 
Ελευθερικός Σοσιαλισμός (OASL, από το Σάο Πάολο), η Αναρχική Ομοσπονδία 
Rio de Janeiro (FARJ), η ομάδα Rusga Libertaria (RL, από το de Mato 
Grosso) και η Anarchist Popular Mining Collective (COMPA, από το Minas 
Gerais) αποφάσισαν να αποχωρήσουν από τον CAB. --- Αν και τηρείται με 
σεβασμό, αυτός ο διαχωρισμός αντανακλά σημαντικές πολιτικές διαφορές και 
απόψεις που σε αυτό το σημείο θεωρούμε αναπόφευκτες. --- Ο κεντρικός 
λόγος της αποχώρησής μας έχει να κάνει με την ισορροπία που έχουμε κάνει 
με τα τελευταία χρόνια του CAB και, επίσης, τα μονοπάτια που 
καταλαβαίνουμε ότι είναι απαραίτητα για την επόμενη περίοδο ανάπτυξης 
των κοινωνικών αγώνων και του βραζιλιάνικου οργανωμένου αναρχισμού. 
Κατανοούμε ότι είναι, επιτέλους, καιρός να ξεπεράσουμε το στάδιο του 
συντονιστικού και να ιδρύσουμε μια εθνική αναρχική πολιτική οργάνωση.

Το βραζιλιάνικο αναρχικό κίνημα της ειδικής αναρχικής οργάνωσης 
(especifismo) είχε πάντα ως στόχο την ίδρυση μιας εθνικής οργάνωσης. Η 
πρώτη προσπάθεια ήταν η Ελευθεριακή Σοσιαλιστική Οργάνωση (OSL), που 
λειτούργησε από το 1997 έως το 2000. Δεν ευοδώθηκε, όμως, αφού 
συγκροτήθηκε με βιαστικό τρόπο και χωρίς την κατάλληλη ωριμότητα των 
Πολιτειακών οργανώσεων και τη μαχητικότητά τους. Το μεγαλύτερο επίτευγμα 
αυτής της πρώτης οργανωτικής διαδικασίας ήταν η ώθηση των πειραμάτων της 
Λαϊκής Αντίστασης (RP - Popular Resistance), σε πολιτειακό επίπεδο που 
ξεκίνησαν το 1999. Από εκεί επανεπενδύσαμε στην πολιτική και οργανωτική 
διαδικασία, αυτή τη φορά, πολύ πιο ήρεμα και συστηματικά, ιδρύοντας το 
Φόρουμ Οργανωμένου Αναρχισμού (FAO) το 2002. Εγκαταλείψαμε την ενότητα 
της OSL και κινηθήκαμε στο να φέρουμε κοντά άτομα, ομάδες και οργανώσεις 
με βάση μια συμφωνία με μόνο δύο άξονες: την ανάγκη για οργάνωση και την 
ανάγκη για κοινωνική (μαζική) δουλειά.

Όπως σε κάθε διαδικασία πολιτικής οικοδόμησης, υπήρξαν στιγμές 
διαφωνιών, εντάσεων, συγκρούσεων και εσωτερικών διχασμών. Με την 
αποχώρηση της σημερινής Αναρχικής Λαϊκής Ένωσης (UNIPA) και το τέλος 
τοης ομάδας Libertarian Struggle (LL) / Organisation Socialist 
Libertária de São Paulo (OSL-SP), το FAO άρχισε να ανανεώνεται εσωτερικά 
από το 2009, με την επαναπροσέγγιση της FARJ και ένα σύνολο πολιτειακών 
οργανώσεων που είχαν δημιουργηθεί υπό την επιρροή της και μάλιστα 
παρουσία των αγωνιστών του. Όλες οι οργανώσεις αυτού του δικτύου 
εντάχθηκαν στο FAO από το 2009. Δηλαδή, οι πιο ενοποιημένες πολιτειακές 
πρωτοβουλίες (RJ, SP, CE, PR, SC) και άλλες που ξεκίνησαν από κοινού 
(MG, PE, μια νέα ανασυγκρότηση στη ΒΑ, μεταξύ άλλων). Σε όλη αυτή τη 
διαδικασία, μέχρι τη διασταύρωση με τις νέες ενοποιήσεις ανά Πολιτεία, ο 
ρόλος κάποιων Πολιτειών ήταν πολύ σημαντικός (πρώτος σχηματισμός στη ΒΑ 
και μια κοινή στο GO) και άλλες που παρέμειναν στο FAO (ειδικά η RS, η 
AL και η MT), και αυτοί που έπαιξαν τον πρωταγωνιστικό ρόλο. Αυτή η 
συγχώνευση οδήγησε στη μεγάλη πρόοδο που κορυφώθηκε με την ίδρυση του 
CAB το 2012.

Η πρόταση, με την ευκαιρία, ήταν να κάνουμε ένα βήμα προς την ίδρυσης 
εθνικής οργάνωσης. Περάσαμε, δηλαδή, από την οργάνωση ενός φόρουμ (χώρος 
ανταλλαγής απόψεων αλλά και κοινών δράσεων) σε έναν συντονισμό (εθνική 
ένωση πολιτειακών οργανώσεων). Σε αυτό το νέο στάδιο, καθορίσαμε ότι θα 
οικοδομήσουμε μια εθνική οργάνωση μεσοπρόθεσμα για να ενισχύσουμε τον 
ιδεολογικό και κοινωνικό αγώνα στη Βραζιλία. Θέλαμε να ενοποιήσουμε τις 
έννοιες και τις διαδικασίες για να σχηματίσουμε, μεσοπρόθεσμα, μια 
εθνική αναρχική πολιτική οργάνωση. Αυτή η ανάγκη για ενοποίηση ήταν μια 
περίπλοκη πρόκληση, καθώς το FAO και το δίκτυο που χτίστηκε γύρω από τη 
ν FARJ αναφέρονταν στη λογική των «οργανικών ομάδων», που προτάθηκε στο 
ντοκουμέντο «Fight and Organization», του 1996. Υπήρχε, εκείνη την 
εποχή, πληθώρα εννοιών και πραγματικοτήτων, τις οποίες ομογενοποιούσαμε 
ξεκινώντας από το 2009, σε μια διαδικασία που συνεχίστηκε όλα τα πρώτα 
χρόνια της CAB. Αν και όλες οι Πολιτείες υπερασπίστηκαν τις 
ιδιαιτερότητες και τα περιγράμματά τους, υπήρχαν πολλές άλλες πτυχές που 
έπρεπε να ομογενοποιηθούν, τόσο ιδεολογικά και θεωρητικά, όσο και 
στρατηγικοί και προγραμματικοί όροι.

Θα μπορούσαμε μέχρι εκείνη τη στιγμή να πορευτούμε στο έργο μας, να 
εμβαθύνουμε την οργάνωση και το κοινωνικό έργο, διατηρώντας αυτόν τον 
ορίζοντα μιας εθνικής οργάνωσης που χτιζόταν. Διάφορες πτυχές 
αναπτύχθηκαν και προχωρούσαν, έστω και εν μέρει, προς την κατεύθυνση της 
προαναφερόμενης εθνικής ενότητας, εδραιώνοντας ένα νέο στάδιο του 
οργανωτικού μας εγχειρήματος.

Στο μεταξύ, πριν από περίπου τέσσερα χρόνια, οι οργανώσεις μας άρχισαν 
να βλέπουν αυτό το κίνημα με πιο κριτικό τρόπο, κάτι που βαθαίνει και 
έφτασε στο αποκορύφωμά του στο II CONCAB, του 2021, με έδρα το Σάο 
Πάολο. Η μεγαλύτερη κριτική μας είναι ότι, συνολικά, η πρόοδος του CAB 
είχε σταματήσει και ενίσχυαν, σε συντονισμό, αυτό που ονομάζουμε 
"ασυμβίβαστα μονοπάτια" - με όρους που αποκαλούσαν το ίδιο το έγγραφο 
που ξεκίνησε την ασύνδετη δράση του CAB Regional μας - για να 
κατανοήσουμε ο αναρχισμός θεωρητικά και να τον κάνει πράξη.

Οι κριτικές που κάναμε για τον CAB ήταν ποικίλες και επισημοποιήθηκαν σε 
αυτό το ντοκουμέντο. Δεν είναι η διαίσθησή μας να πάρουμε πίσω ό,τι 
βάλαμε εκεί. Αρκεί να επισημάνουμε ότι η κεντρική πτυχή της κριτικής μας 
είναι ότι, στην περιοχή μας (Νοτιοανατολική/Κεντροδυτική), 
λειτουργούσαμε ήδη ως περιφερειακή πολιτική οργάνωση, ενώνοντας 
διαδικασίες, έννοιες, γραμμές κ.λπ. Καταλάβαμε ότι ήταν απαραίτητο να 
προχωρήσουμε προς την εθνική ενοποίηση, συμμορφώνοντας, άλλωστε, την 
εθνική οργάνωση που ήταν στο έργο μας από το 2012. Ωστόσο, για να γίνει 
αυτό εφικτό, χρειαζόταν να λυθεί το πρόβλημα των «ασυμβίβαστων 
μονοπατιών» που υπήρχαν εντός του CAB , που πέρασε από τρεις κύριες 
πτυχές: 1) Έννοια της αναρχικής πολιτικής οργάνωσης, 2) Γραμμή και 
πολιτική πρακτική, 3) Θεωρητική και ιδεολογική γραμμή.

Είναι σημαντικό να θέσουμε ότι, για εμάς, αυτές οι κριτικές 
επισημάνθηκαν και ως αυτοκριτική, αφού συμμετείχαμε στην οργανωτική 
διαδικασία, είχαμε και ευθύνη για τα προβλήματα που επισημάναμε.

Ωστόσο, στην εκτίμησή μας -η οποία βασίζεται σε όλες τις συζητήσεις των 
τελευταίων ετών σε διάφορα όργανα του CAB- θα υπήρχαν μεγάλες διαφορές 
στις κριτικές και τις προτάσεις μας. Αναγνωρίζοντας ότι το CAB είχε 
διαδραματίσει σημαντικό ρόλο στην εθνική οργανωτική οικοδόμηση του 
αναρχισμού και ότι υπήρχαν διαφορετικές θέσεις, με διαφορετικές 
διαβαθμίσεις, στα διάφορα σημεία που αναφέραμε, καταλαβαίνουμε ότι ίσως, 
για το καλύτερο, ο μόνος τρόπος ήταν να τελειώσει το CAB ο ίδιος, 
αναγνωρίζοντας την εξάντλησή του ως εργαλείο. Έτσι, όσοι ήθελαν να 
προωθήσουν οργανωτικούς όρους (όπως στην πρότασή μας) θα το έκαναν και 
όσοι δεν ήθελαν θα σχημάτιζαν άλλο φόρουμ ή συντονισμό.

Υπήρξαν έντονες συζητήσεις και διαφορετικές απαντήσεις στο άρθρο μας. 
Συνολικά, ωστόσο, πάρα πολλές οργανώσεις ήρθαν για να διαφωνήσουν ότι η 
διάλυση του CAB θα ήταν η καλύτερη εναλλακτική λύση. Ως εκ τούτου, 
απέρριψαν την πρόταση των οργανώσεών μας. Η μαχητικότητά μας, χωρίς 
προοπτικές επίλυσης των προβλημάτων που επισημάνθηκαν, και αποφυγής των 
συγκρούσεων, αποφάσισε να αποχωρήσει από τον CAB. Ενημερώνουμε, με την 
ευκαιρία αυτή, ότι σκοπεύουμε να εδραιωθούμε, σύντομα, ως αναρχική 
πολιτική οργάνωση και να προχωρήσουμε προς την εθνική ενοποίηση.

ΣΥΓΚΡΟΥΣΗ ΣΤΗ FARJ

Παράλληλα με αυτό, στα τέλη του 2020, μια ομάδα αγωνιστών της FARJ 
υπέβαλε στον CAB αίτημα για παρακολούθηση εσωτερικής καταγγελίας.

Η CAB παρακολούθησε την καταγγελία και σε αυτό το διάστημα αποφάσισε να 
“παγώσει” την FARJ. Στο τέλος της διαδικασίας, συνήχθη το συμπέρασμα ότι 
ένας τομέας της οργάνωσης δεν πληρούσε τα κριτήρια που υποδεικνύονταν 
για παραμονή στον CAB, αψηφώντας εθνικές ενδείξεις και αποφάσεις. Η όλη 
κατάσταση προκάλεσε έλλειψη πολιτικής εμπιστοσύνης σε αυτό το τμήμα της 
μαχητικότητας και, ως αποτέλεσμα, ο CAB αποφάσισε ότι αυτή η ομάδα δεν 
θα μπορέσει να επιστρέψει στις αρχές της. Τελικά, ήταν σκόπιμη η απόψυξη 
της πολιτικής ταυτότητας της FARJ, η οποία τέθηκε υπό την ευθύνη της 
μαχητικής ομάδας που είχε αναφέρει.

Δύο χρόνια από την έναρξη της παρακολούθησης, σεβόμενη τις εθνικές 
διαδικασίες, τις αξιολογήσεις και τις συζητήσεις, η FARJ επιστρέφει στο 
κοινό και ευθυγραμμίζεται με τις άλλες οργανώσεις που αποχωρούν σήμερα 
από τον CAB, συμμεριζόμενη την κριτική μας και την ανάγκη για την από 
κοινού καθοδήγηση μιας εθνικής αναρχικής οργάνωσης.

ΠΑΡΑ ΤΙΣ ΑΠΟΚΛΙΣΕΙΣ ... ΣΕΒΑΣΜΟΣ ΚΑΙ ΑΔΕΛΦΟΤΗΤΑ

Ακόμη και με τις διαφορές στην πορεία μας, τονίζουμε την ανάγκη 
διατήρησης του σεβασμού και των αδελφικών σχέσεων μεταξύ της μελλοντικής 
οργάνωσής μας και του CAB. Σε αυτά τα χρόνια που χτίζουμε μαζί, μάθαμε 
και ωριμάσαμε ως αναρχικοί αγωνιστές. Ακόμη και με πολιτικές διαφορές, 
ευχόμαστε όλοι να αναπτυχθούμε και να συμβάλουμε στον κοινό απώτερο 
στόχο μας: τη χειραφέτηση όλων. Δεν έχουμε καμία αμφιβολία ότι η μάχη 
ενάντια στους εχθρούς μας και για το σοσιαλιστικό και ελευθεριακό μας 
εγχείρημα είναι μεγαλύτερη από τις διαφορές μεταξύ των οργανώσεών μας, 
αλλά πιστεύουμε ότι, αυτή τη στιγμή, αυτό το κλείσιμο είναι απαραίτητο 
για να προχωρήσει ο αγώνας μας.

Σηκώστε αυτούς που αγωνίζονται!
Πολέμησε, δημιούργησε, λαϊκή εξουσία!
Ηθική, δέσμευση, ελευθερία!
_______________________________________________
A-infos-gr mailing list
A-infos-gr@ainfos.ca
https://ainfos.ca/mailman/listinfo/a-infos-gr