A - I n f o s

a multi-lingual news service by, for, and about anarchists **
News in all languages
Last 30 posts (Homepage) Last two weeks' posts Our archives of old posts

The last 100 posts, according to language
Greek_ 中文 Chinese_ Castellano_ Catalan_ Deutsch_ Nederlands_ English_ Francais_ Italiano_ Polski_ Português_ Russkyi_ Suomi_ Svenska_ Türkurkish_ The.Supplement

The First Few Lines of The Last 10 posts in:
Castellano_ Deutsch_ Nederlands_ English_ Français_ Italiano_ Polski_ Português_ Russkyi_ Suomi_ Svenska_ Türkçe_
First few lines of all posts of last 24 hours

Links to indexes of first few lines of all posts of past 30 days | of 2002 | of 2003 | of 2004 | of 2005 | of 2006 | of 2007 | of 2008 | of 2009 | of 2010 | of 2011 | of 2012 | of 2013 | of 2014 | of 2015 | of 2016 | of 2017 | of 2018 | of 2019 | of 2020 | of 2021 | of 2022 | of 2023 | of 2024

Syndication Of A-Infos - including RDF - How to Syndicate A-Infos
Subscribe to the a-infos newsgroups

(tr) Italy, FDCA, Cantiere #28: ÇOCUKLUKTAN YETİŞKİNLİĞE EĞİTİM EYLEMİNİN SÜREKLİLİK UNSURLARI - Paola Perullo (ca, de, en, it, pt)[makine çevirisi]

Date Thu, 3 Oct 2024 09:22:51 +0300


Yakın zamanda vefat eden Franco Frabboni, "Eğitimde Acil Durum", "Küreselleşmiş Bir Toplumda Okul" adlı kitabında, küreselleşme sorununu yalnızca piyasalar açısından değil, aynı zamanda bilginin küreselleşmesine benzer bir olgunun sonuçları üzerinden de ortaya koydu: Dünya çapında kültürel tüketim kalıplarının propagandası yoluyla. Bunun sonucu ise çoğulculuğu ve eleştirel düşünmeyi yok eden tek düşüncenin oluşmasıdır. Frabboni'ye göre, okul, kitlesel insanlığın "virüsüne" karşı koymak için panzehirlere sahip olmalı, tek bir düşünceyi, tek bir zihni çalıştırabilme yeteneğine sahip olmalı ve pedagoji, öğretim ve okul, olumsuzlukları yok etmek için tüm dünyanın kullanabileceği üç ilaç haline gelebilir. Tek düşüncenin etkisi, eleştirel ve çoğul düşünmenin hakim olması. Frabboni, Çocukluğun ve okulunun tarihi-toplumsal ve pedagojik-didaktik kimliğine katkıda bulunarak, Eğitim Bilimleri Fakültesi'nin hâlâ merkezinde yer alan metinler geliştirmiştir. Dikkat, erkek ve kız çocuğuna, onların özelliklerine ve farklı büyüme anlarında bulunma biçimlerine odaklanmıştır: bir yandan, farklı dönemler veya aşamalar, konunun bir yelpazeye sahip olduğunun kabul edildiği psikolojik kavramlar olarak anlaşılmaktadır. diğer taraftan kişiliği, bir dizi değişim olarak anlaşılan bir olgunluk kavramından ziyade, bireyin zaman zaman yeni evrimsel görevleri yerine getirmesine izin veren genel bir yapı olarak adlandırdığımızda, ihtiyaçların ve bunları gerçekleştirmenin belirli yolları Bir üst sınır durumuna doğru hayatın her anına uygulanabilecek bir olgunluk tanımı benimsemek daha uygundur. "Olgun kişi, yetişkinlik ve çocukluk koşullarını nasıl tanımlarsa tanımlasın,

A) Yetişkin olduğunu ve artık çocuk olmadığını biliyor. B) Kendisinin de çocuk olduğunu bilir ve kabul eder.

C) Bir daha çocuk olmayacağından ve/veya kalmayacağından emin olan çocukla iletişim kurar.

"Yetişkin" yerine "büyük çocuk", "çocuk" yerine de "küçük çocuk" koyarsanız bu olgunluk tanımı herkes için geçerli olur. Yukarıda belirtilen olgunluk tanımına uygun olarak, kişisel gelişim, yaşam boyunca birbirini izleyen farklı varoluş krizlerinin aşılmasıyla elde edilen bir dizi farklı olgunlaşma olarak düşünülebilir.

Eğitim eyleminin hangi ortak paydaları düşünme, hayal etme, sezme ve icat etme yeteneğinin korunmasını ve güçlendirilmesini garanti eder? Öğretmen-öğrenci ilişkisine ilişkin her yaşta geçerli olan unsurların olduğunu düşünüyorum. Ve bu anlaşılabilir bir durum. Anlaşılması daha zor olan ise, kişinin hangi okulda faaliyet gösterirse göstersin, gelişim psikolojisi konusunda ciddi bir bilgiye sahip olmasının yanı sıra, okulu "yararlılık"tan ayrı bir fırsat olarak görmesi gerektiğidir. Başka bir deyişle, okul ile "gerçek" dünya arasındaki bağlantı konusunda büyük bir yanlış anlama olduğunu düşünüyorum; bu bağlantı bir yenilikmiş gibi gösterilip bunun yerine neoliberalizmin dikte ettiği kurallarla iş piyasasıyla bir bağlantı haline geldi. okula girdi. Bu nedenle, işe yaramaz olanın (şu anda hümanist çalışmalar bile işe yaramaz olarak kabul edilme riskiyle karşı karşıya... ) en büyük şey olduğu inancıyla, kendisini yararlı olandan ayıran ve her yaşta okul zamanı yaşamanın koşullarını yaratan bir zihniyeti yeniden kazanmak için çalışmalıyız. önemli bir şey. Çocuklar, yapacakları iş ne olursa olsun, bilgi birikimi ve öğretmenlerle olan ilişkileri aracılığıyla, gerçekte neler yapabileceklerini, neye tutkuyla bağlı olduklarını keşfetmeli, düşüncelerinin farkına varmalarını sağlamalıdır. Bu görüş benimsenirse, üç ila altı yaşındaki bir çocuk için anlamlı öğrenmeyi tanımlayan şey, üniversiteye kadar genişletilebilir. 1991 Anaokulu Yönergesi'nde okuldaki öğrenmenin yapıcı-stratejik-etkileşimli olması gerektiği tanımlanmaktadır. Piaget, Vygotsky, Bruner, Olson ve Gardner'ın bilişsel teorilerine atıfta bulunarak şöyle tanımlanır:

1) öğrenmenin öncelikle yapıcı bir karaktere sahip olması, çünkü bir şeyi öğrenmek, bilgiyi kaydetmek veya almak değil, onu uzun süreli hafızada zaten var olan bilgiye bağlamak anlamına gelir.

2) Okulda öğrenme sadece aktif değildir, aynı zamanda stratejik bir karaktere de sahiptir: strateji esas olarak bir görevi yerine getirmeye veya daha genel olarak bir hedefe ulaşmaya yönelik bir yöntemdir. Strateji, bilginin kodlanması, dönüştürülmesi ve depolanmasında yer alan bilişsel süreçleri veya işlevleri kontrol eder.

3) Üçüncüsü, okulda öğrenme etkileşimli bir karaktere sahiptir: bir öğrenme durumunda çocuk veya genç kişi bir eğitim bağlamıyla, yani çok sayıda değişkeni, mekanı, zamanı, metodolojiyi, materyali ve aracı içeren bir organizasyon yapısıyla etkileşime girer. Öğretmenlerin tutum, tarz ve beklentileri. Tüm bunları, birincil bir insani ihtiyaç olarak ama aynı zamanda öğretmenle tatmin edici bir ilişkinin sonucu olarak duygusal-duygusal boyutla birleştirirsek, her düzeydeki öğretmenlerin çalışmalarını birleştiren ortak noktaları kolaylıkla bulabileceğimizi düşünüyorum. Bana göre bu bağlantıları bulmak aynı zamanda öğretmenlerin rollerini piyasaya işlevsel ideolojilere göre dönüştürmek isteyen, devlet okullarının tarihsel rolünü etkili bir şekilde yok eden mevcut neoliberal plana karşı çıkmak anlamına da geliyor.

Bibliyografik notlar:

"Eğitim acil durumu, küreselleşmiş bir toplumda okul" F. Frabboni.

"Eğitim bilimleri ve anaokulları"    F. Frabboni

"Gelişim psikolojisi, bilmek ve oluş." Marco Battacchi ve Giuliana Giovannelli

http://alternativalibertaria.fdca.it/
________________________________________
A - I n f o s Anartistlerce Hazirlanan, anartistlere yonelik,
anartistlerle ilgili cok-dilli haber servisi
Send news reports to A-infos-tr mailing list
A-infos-tr@ainfos.ca
Subscribe/Unsubscribe https://ainfos.ca/mailman/listinfo/a-infos-tr
Archive http://ainfos.ca/tr
A-Infos Information Center