A-Infos (tr) UK, AnarCom: Madenciler Grevi - 40 yıl sonra. (ca, de, en, it, pt)[makine çevirisi]

Orgreave Muharebesi'nin 40. yıl dönümünde, devrimci 'Wildcat' grubunun o 
dönemden itibaren grevin başarısı ve daha geniş genelleştirilmesine 
yönelik olarak kadınların merkezi rolüne ilişkin bir makalesini yeniden 
yayınlıyoruz. Bize hala ilham veren bir ders. ---- Madenciler! 
Eşlerinizden öğrenin! ---- Binlerce kadın madencilik alanlarında hayati 
bir destekleyici rol oynuyor. Kadınların bizzat başlattığı bu katılım 
olmasaydı, madenciler mücadele konusunda çok daha zayıf bir konumda 
olurdu. Parkside ocağındaki bir kadın kantin işçisinin dediği gibi: 
"Madencilerin eşlerinin fedakarlıkları ve binlerce kadının destek 
gruplarına katılımı olmasaydı bu grevin üç aydan fazla sürmeyeceği 
unutulmamalıdır".

Ancak birçok NUM şubesi mutfaklara para vermeyi reddetti. Yorkshire'daki 
Fitzwilliam'dan kadınlar sendikadan tek kuruş bile alamadıklarını 
söylüyorlar.

Diğer şubeler, kadınların patronun kim olduğunu bilmesini sağlamak için 
mutfakta paranın kullanımına katı koşullar getirmeye çalıştı. Upton 
Madenciler Destek Grubundan kadınlar NUM parayı reddetti. "Menüde 
belirtmeleri şartıyla bağış yapmak istediler! Ama kimseye hesap vermek 
durumunda değiliz!". Galler, Hirwaun'daki Tower Lodge'da NUM 
yetkilileri, kadınlar tarafından toplanan 100 sterlinin kendilerine 
verilmesi konusunda ısrar etti. Bir madencinin eşi, "Bunun mafyayla 
çalışmak gibi bir şey olduğunu" anlattı. Terry Thomas (Güney Galler NUM 
Başkan Yardımcısı) paranın peşine düştü ve Neil Kinnock'un çok geride 
olmaması beni şaşırtmazdı".

Kadınlar mutfak lavabosunun ötesine geçip greve gitmek istediklerinde, 
bu daha da zorlaşıyor. Wistow maden ocağındaki madenciler yerel elektrik 
santralinde bir grev gösterisi düzenleyerek tüm destekçilerini davet 
ettiler. Bir madenci olanları şöyle anlattı: "NUM yetkilileri geldi ve 
grev gözcülerinin NUM tarafından organize edilmemesi ve gözcülerin 
hepsinin NUM üyesi olmaması nedeniyle ayrılmamızı söyledi. Ayrıca kadın 
grev gözcülerine 'ait oldukları yere' aşevlerine dönmeleri söylendi. Bir 
yetkili polis hatlarına giderek onları bizimle istedikleri gibi 
ilgilenmeye davet etti çünkü bizim NUM ile hiçbir ilgimiz yoktu". Bu 
NUM'un hangi tarafta olduğunu gösterir!

Militan kadınlar grev hattında yer almalarına izin verilmesinden 
fazlasını istiyor. Grevi yürütmek konusunda söz sahibi olmak istiyorlar. 
Ancak madencilerin eşleri ve ailelerinin, destek ve katılımlarına 
rağmen, grev stratejisi ve taktiklerini tartışmak üzere toplantılara 
katılmalarına izin verilmiyor. Greve aktif olarak destek veren herkesin, 
ne yapılacağına ve grevin nasıl yürütüleceğine ilişkin kararların 
alınmasında eşit muamele görmesi hayati önem taşıyor. Galler'deki bir 
maden köyünden kadınlara grev komitesi toplantılarına katılmalarının 
neden yasaklandığı söylendi; onlar grevin yürütülmesini eleştirmişlerdi, 
oysa erkekler "kendi" liderlerini eleştirmekten korkuyorlardı.

Neden kadınların greve daha aktif katılmasına karşı bu kadar düşman olan 
sendika yetkilileri var? Bu talep sendikacılığın tam kalbine meydan 
okuyor. Çünkü madencilerin eşlerini şube toplantılarına kabul 
ettiğinizde ve onları grev komitelerine seçtiğinizde bir emsal oluşmuş 
olur. Madenci olmayanların greve tam olarak katılmasına izin 
verildiğinde, giderek daha fazla insanın mücadeleye çekilmesinin yolu 
açılır, ta ki artık sendika anlaşmazlığı olmaktan çıkıp kitle grevine 
dönüşene kadar! Bu durumda sendika liderleri otoriteye ilişkin her türlü 
özel iddiayı kaybedeceklerdir. Güçlerine yönelik bu tehdidin 
farkındalar. Kendilerine söylediklerini açıkça reddeden kadın 
aktivistlerden korkuyorlar. Kadınlara "mutfağa dönün" demelerine şaşmamalı.

Kadın Gözetlemeleri

Grev yapmak isteyen kadınlar başka sorunlarla da karşılaştı. Eğer bunlar 
zaten tutuklanmış olan militan madencilerin eşleriyse, özellikle de 
bakacak çocukları varken tutuklanma riskine girme konusunda isteksizler. 
Bunun kadınlar tarafından organize edilmesinin hiçbir nedeni yok, 
grevdeki erkeklerin çocukların bakımından paylarına düşeni almaları ve 
kadınların grev yapmasına izin vermeleri gerekiyor. Sadece herkesin 
dahil olması gerektiği için değil, aynı zamanda kadınlar da çok iyi grev 
gözcülüğü yapıyor. Birçoğu için bu onların grev hattındaki ilk 
deneyimleri ama ne yapacaklarını biliyorlar.

Benim de bulunduğum Lancashire'daki Sutton Malikanesi'ndeki kadınların 
grev grevi, birkaç bağırıştan oluşan olağan grev hattı ritüelinin ve 
genel olarak ne olup bittiğini bilmeyen insanların aksine göze 
çarpıyordu. Ne yapmak istediğimizi önceden tartıştık ve polisin sayıca 
çok az olmasına rağmen onlara paralarının karşılığını verdik. Ve bundan 
nefret ettiler! Bize yöneltecek yeterince cinsiyetçi hakaret 
bulamadılar, birlikte mücadele etmenin getirdiği bir dayanışma ve 
kolektiflik duygusu vardı. Erkeklerin sahip olduğu, onlara nasıl 
davranmaları gerektiğini söyleyen sendika liderleri ve sendika 
gelenekleri olmadan, kadınlar sadece yapılmasına karar verdikleri şeyi 
yapabilirler.

Wildcat, Greenham hareketinin amaçlarını desteklemiyor ancak grev 
gözcüleri onların örgütlerinden öğrenebilirler. 1982 ve 1983'te Greenham 
Common'daki kadınların ne yapabileceklerini söyleyecek hiçbir yetkili 
yoktu. Geceleri 11 millik bir çit etrafında birkaç yüz kişiyi organize 
ettiler ve telsiz telsizlerini kullanarak polisin bir durak önünde 
durdular, grup delegeleri aracılığıyla küçük merkezi planlama 
toplantılarına kadar eylemler organize ederek tüm katılımcıların neler 
olup bittiğini ve herkesin oynadığını bilmesini sağladılar. onların payı 
ne kadar küçük olursa olsun.

Madenciler grevine katılan insanların Greenham kadınlarının asla 
öğrenmediği şey, devlet şiddetine kendi şiddetimizle karşılık vermenin 
gerekliliğiydi. Bir madenci eşinin ifade ettiği gibi: "Polise her zaman 
saygı duydum, ama şunu söyleyeyim, gelecekte bir Bobby'nin sokakta 
tekmelenerek öldürülmesini izleyeceğim ve diğer tarafa yürüyeceğim. . 
Artık gerçek yüzlerini gösteriyorlar."

İşçi sınıfının en zayıf kesimi olmak bir yana, marjinalleştirildikleri 
için patronların saldırısına karşı mücadele edemeyen kadınlar, erkekleri 
geri tutan şeyin örgütlere katılım eksikliği olduğunu ve onlara bu 
olanağı sağladığını defalarca gösterdiler. kendilerini organize ederler 
ve kendi kararlarını ve eylemlerini gerçekleştirirler. Bu onları işçi 
sınıfı mücadelesinin ön saflarına yerleştiriyor. Madenciler kazanacaksa 
eşlerinden, annelerinden, kız arkadaşlarından ve kızlarından bir şeyler 
öğrenmeleri gerekiyor.

Yaban Kedisi, Sonbahar 1984

https://anarcomuk.uk/2024/06/19/the-miners-strike-40-years-on/
________________________________________
A - I n f o s Anartistlerce Hazirlanan, anartistlere yonelik,
anartistlerle ilgili cok-dilli haber servisi
Send news reports to A-infos-tr mailing list
A-infos-tr@ainfos.ca
Subscribe/Unsubscribe https://ainfos.ca/mailman/listinfo/a-infos-tr
Archive http://ainfos.ca/tr