A-Infos (tr) Italy, UCADI #186 - Kayıp merkezin peşinde (ca, de, en, it, pt)[makine çevirisi]

Birkaç on yıldır olduğu gibi, her seçimden sonra ana akım basından 
hayalet merkezin var olmadığına dair yüksek sesle bağırışlar ve 
sızlanmalar oluyor. Ancak bu sefer yeni bir şey var çünkü ölüme terk 
edilmiş ve ölü bir adam adına faaliyet gösteren merkez sağ parti Forza 
Italia tutarlılık kazandı. ama hayatta muadili olması gereken şeyin 
tutarsızlığından, yani umut edilen "sol" koalisyonun bacaklarından biri 
olmaya hazır bir merkez partinin varlığından korkuyor.
Bu tutarsızlığın nedenlerinden birinin, ister genç başıboş, ister 
siyasetin tecrübeli kalıntıları olsun, muazzam bir egoya sahip, onun 
parçası olan bazı histrionik figürlerin tartışmasız kahramanlıklarında 
tanımlandığı herkes tarafından biliniyor. Bu alan, kendilerini serbest 
dolaşan ve oldukça tecrübeli bir tavuk olarak gören, yaşlılık 
düşmanlığından muzdarip iki tavuk tarafından yönetiliyor; bu nedenle 
üçüncü direk yerine üç tavuktan bahsetmemiz daha doğru olur. Bu kuşkusuz 
psikiyatrik ve psikanalitik nedenleri olan bir gerçektir, ancak sorunun 
yapısal analizine başvurmadan, var olmayan bu politik oluşumun 
başarısızlığını açıklamaya yeterli değildir.
Gerçek şu ki, komünistlerin yokluğunda aslında gereksiz olan 
anti-komünizmi öne sürerek, Demokrat Parti'nin (PD) son derece merkezci 
ve reformist doğasını görmezden gelmeye devam ediyoruz ve bu partiden 
sanki komünistmiş gibi bahsetmeye devam ediyoruz. ve PCI'nin Katolik 
kültürü ve Hıristiyan Demokrasinin bir parçası ile birleşmesinden 
doğmuştur. Dahası, gerçeği söylemek gerekirse, PCI kendine özgü bir 
komünist partiydi, ama oldukça anormaldi ve komünizmden çok az şey 
taşıyordu; daha ziyade reformist bir sosyalist partiydi, biraz 
maksimalist, devrime alerjisi olan, bazen ilan edilen, nadiren ve 
yalnızca sözlerle yapılan, sıklıkla militanları tarafından uygulanan, 
ancak asla devrimci olmayan liderleri tarafından, hele Gramscian'ın veya 
onun kısa yönetimi sırasında asla uygulanmayan bir partiydi. Togliattian 
döneminde. PCI'yi bir komünist parti olarak görme eğilimi daha ziyade 
onun üçüncü enternasyonal üyeliğinin meyvesidir, Moskova'ya tabi 
olmasının meyvesidir, ancak bu tabiiyet dünyaya dağılmış, kendinden 
menkul komünist partilere göre daha kısa sürmüştür.
Bu, anti-komünizmin arkasına saklanmayı her zaman uygun bulan ve onlarca 
yıldır PCI'yi iktidardan uzak tutmak için çalışan sözde K faktörünü icat 
eden sağcı siyasi sınıfın teslim olmak istemediği gerçektir. devlet. Bu 
hâlâ sağın kriminalize edilen düşmana yönelik dışlayıcı stratejisinin 
bir parçası olup, Stalin'in gulaşıyla ve bugün Batı'nın üzerinde beliren 
SSCB'den tamamen farklı özelliklere sahip bir Rusya tahayyülüyle var 
olmayan bağları çağrıştırmaktadır. .
Bakışını sola çeviren bir merkez partinin tutarsızlığının asıl nedeni, 
bu partinin aslında zaten var olması ve zaman zaman bu parti gibi 
görünse de Demokrat Parti olmasıdır. Savaşın temel sorunu konusunda bir 
taraf seçemediği ve bu nedenle Atlantikçi, savaş çığırtkanı, emperyalist 
seçimler yaptığı gerçeğiyle vurgulanan, hafif bir sol renk veya "sol" 
renk almak; En geri sosyal demokrasinin tipik örneği olan, unutmayalım 
ki, tarihsel olarak savaş kredilerine oy veren, toplumun sahiplenmeci, 
ortaklaşa ve bölücü bir yönetimi için destek seçimlerini kendi yapan 
siyasi oluşumdur. Reformcu sol, bugün tam da krizde olan Alman sosyal 
demokrasisinden başlıyor. Sınıf durumunu analiz etme yeteneğini tamamen 
kaybetmiş olarak, son çırpınışlarında mücadele ediyor ve kendisini hüküm 
süren ordokapitalizmin ve savaşın aşırı desteğine adadı.
Toplumsal sınıflara ilişkin bir analizin olmayışı, bugün bir toplumdaki 
gelir dağılımının, derin bir öfkeyle dolu, yoksul, proleterleşmiş bir 
nüfusun parçası haline gelen orta sınıfı yok ettiğini belirtmemize izin 
vermiyor. Herkese yönelik nefret, onu kaybettiklerinden pişmanlık 
duymaya sevk eden ve izleri silinmiş bir prestiji, bir merkeziliği, bir 
refahı yeniden inşa etme umuduyla onu içgüdüleriyle düşünmeye iten bir 
intikam arzusuyla harekete geçen bir nefret. kayıp.
Bu sınıf segmentini kurtarmak, onu dayanışma değerlerini paylaşmaya 
teşvik etmek için, kendine özgü orta sınıfın gelir dağılımı ve sosyal 
prestij dağılımındaki yeni konumunun farkına varmasını sağlayacak, 
intikamcı pozisyonlara iten temel nedenler. Bu sınıf kesimi, en 
dezavantajlı sınıflarla dayanışma ilişkisinin avantajlarını ve 
faydalarını yeniden keşfetmeye teşvik edilmeli ve alt sınıflara mensup 
vatandaşların çoğunluğuyla paylaştığı ortak zorluk koşullarını anlamaya 
yönlendirilmelidir. sömürü olmasa da ortak bir tabiiyet durumu 
yaşadığının farkına varmak. Bunu gerçekleştirmek için servet dağılımına 
bakmak yeterli olacaktır ve o zaman zengin ile fakir arasındaki derin 
uçurumu, bir şirket yöneticisinin gelirinin o şirkette çalışan herhangi 
bir çalışanın gelirinden dağılımını fark edebiliriz. .
Bu gerçekten hareket edersek, adil gelir dağılımı ilkelerini 
destekleyen, sağlık maliyetlerinin ve sosyal refahın yüksek olduğu 
gerçeğinden yola çıkan, etkili ve verimli bir refah sisteminin 
avantajlarını anlatabilen ve paylaşabilen bir siyasi oluşumun içinde yer 
alabilirler. olma, hizmetlere erişim, eğitim,
Bireysel olarak karşılaşıldıklarında okulun ayrımcılıkları onlar için 
ayrımcı ve sürdürülemezdir. Yalnızca orta sınıfın ya da en azından 
onların bir parçası olduğuna inananların içine düştüğü yoksulluğa 
ilişkin kazanılmış farkındalık, kurtuluş olanağını ve sömürülenlerin 
birleşik bir cephesini, ilerici güçlerin büyük bir ittifakını inşa etmek 
için mücadele etme arzusunu sunabilir. ülke.

Editör Kadrosu

https://www.ucadi.org/2024/06/30/alla-ricerca-del-centro-perduto/
________________________________________
A - I n f o s Anartistlerce Hazirlanan, anartistlere yonelik,
anartistlerle ilgili cok-dilli haber servisi
Send news reports to A-infos-tr mailing list
A-infos-tr@ainfos.ca
Subscribe/Unsubscribe https://ainfos.ca/mailman/listinfo/a-infos-tr
Archive http://ainfos.ca/tr