A-Infos (tr) Italy, UCADI #186 - Fransa yol ayrımında (ca, de, en, it, pt)[makine çevirisi]

Sandıklar henüz kapanmışken, Emanuel Macron son kartını oynadı ve Ulusal 
Meclis'i feshederek ülkeyi sandık başına gönderdi. Oylamalar sırasıyla 
30 Haziran ve 7 Temmuz'da iki tur halinde yapılacak. Her seçim bölgesi 
için bir tane olmak üzere 577 milletvekilinin okunması gerekecek; Ulusal 
Meclis'te salt çoğunluk elde etmek için 289 sandalyeye ihtiyaç var. 
Oylama bireysel seçim bölgeleri için ilk turda yapılır. Aday salt 
çoğunluğa ulaşamazsa en çok oyu alan ilk iki adayın katıldığı ikinci 
tura geçilir. Bu seçim sistemi, parti veya koalisyon tarafından ulusal 
düzeyde elde edilen oylara ilişkin verilerin, seçim bölgelerinin 
bireysel seçim bölgelerinde seçilenlerin toplamına mutlaka karşılık 
gelmediği anlamına gelir. Bu nedenle, bir yandan adayları seçmek ve 
kişisel bir fikir birliğine sahip olmaları, diğer yandan da tercih 
edilen adayın oylamaya girmesini sağlamak için koalisyon anlaşmaları ve 
vazgeçme anlaşmaları yapma kapasitesi önemlidir, çünkü bu zordur. Çünkü 
bir parti ya da koalisyon daha ilk turda kolejde çoğunluğa sahip.
Ve burada, koalisyonuna verilen desteğin azaldığının belgelenmesiyle 
karşı karşıya kalan ve rakiplerini aniden ve test edilmemiş bir şekilde 
zorlamak amacıyla seçimlerin yapılması için kısa bir süre tanımaya karar 
veren Başkan'ın taktik planının ilk nedeni açıkça ortaya çıkıyor. 
koalisyonlar. Açıkça görüldüğü gibi bu, seçimlerden önce uzun süredir 
düşünülmüş bir hamle ve Macron koalisyonunun seçimde bir fiyasko 
yaşaması durumunda uygulanacak bir hamle.

Krizin derin nedenleri

Her ne kadar Macron'un özellikle ikinci dönemi birçok açıdan 
başarısızlıkla sonuçlansa da, Başkan'ın başarısızlıklarının farkında 
olması ve onaylaması için özel bir zekaya ihtiyacı yoktu. Uluslararası 
düzeyde onun politikası, Fransız imparatorluğu ve Frankofoni'den geriye 
kalanların tamamen batması ile karakterize edildi. Başarısızlık, 
özellikle Orta Afrika'da ve Fransa tarafından desteklenen Fransızca 
konuşan çeşitli devletlerin, Rusya'yı ve bazı devletleri gören 
darbelerin baskısı altında birbiri ardına düştüğü Orta Afrika'da ve 
Sahra altı bölgede açıkça görülüyordu. Çin'in ekonomik nüfuzunun hakim 
olduğu durumlarda. Aslında, Fransız Afrikası artık mevcut değil ve 
yabancı lejyonun geri kalanları, Fransız çıkarlarını garanti altına 
almak için faaliyet gösterdikleri çeşitli ülkeleri terk etmeye pek de 
samimi bir şekilde davet edilmedi. Bu, Macron'un Ukrayna savaşında 
Rusya'ya karşı öfkesini açıklıyor: Başka bir deyişle, Macron ve 
Fransızlar Ukrayna'yı ve halkını umursamıyorlar, bunun yerine Rusya'yı 
eski Fransız kolonilerine müdahalesi nedeniyle cezalandırmakla 
ilgileniyorlardı ve ilgileniyorlar. Fransa'nın Afrika'daki varlığı ve 
uluslararası rolü erozyona uğradı. Amaca ulaşmak için, bedelini 
başkalarına, ekonomik bedelini de Avrupa'ya ödetmekten daha iyi bir 
fırsat olabilir mi? Ancak Afrika'daki olayların gösterdiği gibi bu, 
hiçbir şansı olmayan bir kaybetme stratejisidir; çünkü Rusya, 
Ukrayna'daki savaş kampanyasını o ülke halkının zararına yürütmenin yanı 
sıra, Afrika'daki varlığını güçlendirerek, Ukrayna'nın imhasını 
tamamlamıştır. Kıtadaki Fransız varlığı.
Dış politikadaki umursamazlığın, uzun süredir çokuluslu bir karaktere 
sahip olan ve adını yalnızca kendi adıyla koruyan Fransız kapitalizminin 
yayılmacı faaliyetlerinin şüphesiz başarılarına rağmen, iç düzeyde 
yansımaları olmuştur. Bu politika, refahın finansmanıyla ilgili 
kaynakları mahrum bıraktı ve ülkeyi kötü niyetli ve sevilmeyen reformlar 
yapmaya zorladı.
Sol ve sağ toplumsal güçlerin emeklilik reformuna karşı verdiği zorlu 
mücadeleyi, devasa gösterileri, protestoları, seferberlikleri, sanatın 
uygulanması gibi tartışmalı anayasal uygulamalarla ezilen hiçbir Fransız 
yoktur. Anayasanın 49'uncu maddesi Cumhurbaşkanının parlamento 
oylamasının ötesinde kendi tercihlerini dayatmasına izin veriyordu. Her 
politikacı gibi Macron da, sorunların er ya da geç çözüleceğini ve 
faturaların ödeneceğini bilmelidir: Seçmenlerin birçok kusuru vardır, 
ancak konu ceplerine ve haklarına dokunmak olduğunda çoğu zaman bir fil 
hafızasına sahiptirler.
Başkanın bir diğer büyük hatası da, tarıma yönelik fonların Ukrayna 
savaşının finansmanı için Avrupa Birliği bütçesinden aktarılması ve aynı 
zamanda Ukrayna'nın Birliğe girmesine izin verilerek tarıma yönelik 
fonların ayrılması seçeneğinin onaylanmamasıydı. Fransız tarımıyla 
rekabet eden ürünler affedilemez bir hataydı ve hala da öyledir; 
özellikle de onlardan yeşil politikaya saygı göstermeleri, rotasyon 
yapmak ve çevreyi korumak için ekilebilir arazinin bir kısmını 
işlenmeden bırakmaları, sınırlar koymaları ve Hayvancılığın 
düzenlenmesi, tarımsal yakıt sübvansiyonlarının kaldırılması ve 
Fransa'nın banliyölerindeki ekonomik faaliyetleri desteklemek için şehir 
dışına gitmek zorunda kalan çok sayıda kişinin (sarı yelekliler) 
desteklenmesi, gelirlerde unutulmayacak zararlara neden oluyor.
Bu fon ve kaynak eksikliği, göçün entegrasyonu için gerekli yatırımları 
da engelledi, ancak her şeyden önce, onlarca yıldır çok etnikli ve çok 
dinli olan ülkenin nüfusunu desteklemeyi amaçlayan bir refah sisteminin 
işleyişini etkiledi. Özellikle İslam ülkelerinden gelen kültür ve kökene 
sahip nüfusların gettolaşması, bugün sağı körükleyen ve ülkeyi 
endişelendiren, oyunu hükümete karşı yönlendirmeye iten bir sorun teşkil 
ediyor. Macron'un birçok başarısızlığına işaret ederek devam edebiliriz. 
Seçimleri fazlasıyla şüpheli görünen ve ulusun Avrupa'daki ve 
uluslararası alandaki rolü üzerinde yansımaları olan genel bir çürümenin 
habercisi olan her hükümet faaliyetinin analizi.

Macron'a göre oyun teorisi

Bu felaketi telafi etmek için, Başkan bugün bir kez daha eski Gaullist 
sağın eski kartını oynuyor ve Ulusal Yeniden Toplantı'ya Lepenista 
terimiyle atıfta bulunmanın hala demokratik oyundan dışlama unsuru 
olarak işlev gördüğünü ve sonunda onu güçlendirdiğini düşünerek kendini 
kandırıyor. daha az kötü olarak seçimler sırasında Makron merkezi ve 
çift vardiya sistemi sayesinde. Ancak bu kez solun kendisini anketlere 
göre konsensüs kazanan Nouveau populaire cephesinde bir birim olarak 
sunduğu ve sandık başına gitmek isteyen Fransızların sayısının arttığı 
göz önüne alındığında, oyun bu sefer başarılı olamayabilir. Macron'un 
grubu Rönesans ise üçüncü sırada yer alıyor.
Şunu da söylemek gerekir ki, eski Gaullist parti ve onun Başkanı 
Ciotti'nin, sağı güçlendirmek için Marine Le Pen'le ittifak kurma 
konusundaki tüm kısıtlamaları aşma konusundaki teslimiyeti, Filistin'e 
verilen destekten ve İslamcılıktan korkan Fransız Yahudileriyle el ele 
gidiyor. sağdaki sınıfsal konumlarını yeniden keşfederler ve onun 
korunacağına güvenirler. en aşırı sağdakilere ve büyükanne ve 
büyükbabalarıyla birlikte toplama kamplarına ve gaz odalarına giden 
işkencecilerin torunlarına. Olanlar gösteriyor ki, yakın ve mevcut bir 
tehlike kapıyı çaldığında, bize geçmişte olanı ama hâlâ olabilecek olanı 
unutturduğunda ve er ya da geç yine de yeniden ortaya çıkacak derin 
nedenleri temiz bir şekilde silip süpürdüğünde, tarih derslerinin 
unutulabileceğini gösteriyor. -meydana gelmek.
Hiçbir şey, seçimler bittiğinde Ulusal Toplantı'daki dairelerin 
aldıkları desteği unutmasını, dikkatlerini Müslümanlara ve Fransız 
Yahudilerine adamasını, hem Yahudilerin hem de Filistinlilerin sonuçta 
Sami olduğunu hatırlamasını engelleyemez. Brecht'in şöyle dediğini 
unutmuşlar: "Önce Çingeneleri almaya geldiler / ve ben de sevindim, 
çünkü hırsızlık yapıyorlardı. Sonra Yahudileri almaya geldiler/onlardan 
hoşlanmadığım için sustum. Sonra eşcinselleri almaya geldiler / ve ben 
rahatladım çünkü beni rahatsız ediyorlardı. Sonra komünistleri almaya 
geldiler ve ben hiçbir şey söylemedim çünkü komünist değildim. Bir gün 
benim için geldiler ve itiraz edecek kimse kalmamıştı."
Bu seçim çatışmasının gerçek sonucunu ancak ikinci turdan sonra alacağız 
ve Fransa'nın, hükümdar cumhurbaşkanı ile ona düşman olacak bir Ulusal 
Meclis arasında bir birlikte yaşama doğru mu ilerlediğini, sağ 
tarafından mı yoksa sağ tarafından mı yönetildiğini bileceğiz. sol. Bu 
tarafların her ikisi de, galip gelmeleri halinde, ilk hedeflerinin 
Avrupa'da olduğu gibi Fransa'da da savaşı sona erdirmek olduğunu 
anlamadıkça, Macron'un politikasına karşı koymak için şu anda sundukları 
iddialı programları uygulayacak kaynaklara sahip olamayacaklar. Her iki 
tarafın da uygulamaya koyacağı öncelikler ne olursa olsun, yeniden 
silahlanma ve savaşlarda, toplumsal yatırımlarda ve refahın 
güçlendirilmesinde kullanılmak istenen kaynaklar.
Bugün, başka yerlerde olduğu gibi Fransa'da da, zenginliğin dağılımı, 
artan eşitsizlikler, sürekli genişleyen yoksulluk dilimleri, eğitim 
kurumlarının başarısızlığından kaynaklanan artan cehalet, diğer tüm 
sorunlara hakim olan büyüyen bir sorun var. şirketin yeniden 
yapılandırılmasından kaynaklanan iş kaybı e
teknolojik yeniliklerden, sağlık sistemleri krizinden, üretim 
ihtiyaçları ve nüfusun refahı ile uyumlu hale getirilmesi gereken iklim 
değişikliği sorunlarından.
Sol, bu deneyimden ve bu yüzleşmeden yola çıkarak, Fransa'dan başlayarak 
gerçekçi ve uygulanabilir öneriler ortaya koymalıdır; aksi takdirde 
yenilgiye mahkum olacaktır.

Editör Kadrosu

https://www.ucadi.org/2024/06/30/la-francia-al-bivio/
________________________________________
A - I n f o s Anartistlerce Hazirlanan, anartistlere yonelik,
anartistlerle ilgili cok-dilli haber servisi
Send news reports to A-infos-tr mailing list
A-infos-tr@ainfos.ca
Subscribe/Unsubscribe https://ainfos.ca/mailman/listinfo/a-infos-tr
Archive http://ainfos.ca/tr