A-Infos (tr) UK, ACG: İşçi Partisi'ne balayı dönemi yaşatmayın (ca, de, en, it, pt)[makine çevirisi]

BBC'nin sandık çıkış anketi açıklanıp sayım devam ederken, İşçi Partisi 
ve Keir Starmer, onu desteklemek için büyük bir çoğunluk ile Downing 
Street 10 numaraya yürümeye hazır görünüyor (1). Bu arada Muhafazakar 
Parti, Reform'un Muhafazakar Parti'nin oy sayısından büyük bir pay 
alması ve Liberal Demokratların üzgün Muhafazakar Parti'yle dolu 
sandalyeler toplamasıyla kargaşa içinde görünüyor. Öte yandan 
İngiltere'nin seçmen solu, Yeşiller ve Bağımsızların başarısının seçmen 
solundan bazıları tarafından övülmesiyle karışık bir gece geçirdi.
Sağ kanat İşçi Partisi seçmenleri Muhafazakarların iktidardan düşmesiyle 
sevinçli olabilirken, İngiltere işçileri kandırılmamalı - İşçi Partisi 
sisteme reform getirmeyecek. 2019 seçimlerinden sonra Keir Starmer'ın 
İşçi Partisi lideri olarak seçilmesiyle, ülke çapındaki devrimciler bir 
kez daha 10 Downing Caddesi'nde iktidarı ele geçirmeye çalışan fırsatçı 
politikacıların yalanlarını duydular. 2019'dan 2024'e kadar Keir 
Starmer, İşçi Partisi'ni Corbyn yönetimindeki merkez sol pozisyonundan 
merkez sağa sürükleyerek kapitalist sınıfa, işçi sınıfının ve onun 
reformist sendika müttefiklerinin çıkarlarını savunmaya hazır 
olduklarına dair güvence verdi. Onun yönetimi altında, Sosyalist Çağrı 
(2), Yahudi İşçi Partisi üyeleri (3) ve eski Corbyn müttefikleri de 
dahil olmak üzere çatışan unsurlar, partiden herhangi bir sol unsuru 
çıkarmak için genellikle kanıt olmaksızın tasfiye edildi.

Seçim öncesinde İşçi Partisi içindeki politika, herhangi bir potansiyel 
sermaye kaçışını önlemek için İngiliz kapitalistlerinin güvenini sağlama 
çabasıyla sağa kaydı. İşçi Partisi, Britanya işçileri için, işçi sınıfı 
ve son birkaç yıldır tüm zamanların en düşük seviyelerine ulaşan 
koşulları için hiçbir somut fayda veya iyileştirme vaat etmeyen sözde 
bir işçi anlaşması (4) sundu. İşçi Partisi'ne bağlı sendikalar gerçek 
bir direniş göstermediği için (5), İşçi Partisi İngiliz sermayesini 
çıkarlarının iyi ellerde olduğuna ikna etti. İşçi Partisi'nin sermayenin 
çıkarlarını garanti altına alma taahhüdü, onlara İngiliz sağcı basın 
medyasından destek kazandırdı, özellikle de 21. yüzyılda İşçi Partisi'ni 
ikinci kez destekleyen Sun (6).

Sosyal sorunlar cephesinde, İşçi Partisi diğer tüm partiler gibi 
transfobik bir pozisyon benimsedi ve İşçi Partisi gölge sağlık bakanı 
Wes Streeting, sözde 'cinsiyete eleştirel' insanları savunurken, aynı 
zamanda trans kadınlar hakkında yaptığı geçmiş bir açıklamadan dolayı 
pişmanlık duyduğunu ifade etti. Sağcı seçmenlere yaranmak için yapılan 
bir diğer açık girişimde, Starmer liderliğindeki İşçi Partisi 
kendilerini Transfobi'nin (7,8) yanında konumlandırdı ve böylece 
Britanya'daki işçi sınıfı transseksüel insanları daha da tehlikeye attı. 
Ankete katılan Britanyalıların çoğunluğu Britanya'ya göç konusunda 
endişeliyken Starmer, Britanya'ya göçü azaltmak için Fransız aşırı 
sağıyla çalışmaya açıkça kararlı, korkutucu bir hamle yaptı (9)!

İşçi Partisi'nin Muhafazakar Parti'den köklü bir değişim sunduğu fikri 
saçmalıktır, her İngiliz seçimi bunu göstermiştir. Her seçimde devlet ve 
kapitalistler her zaman kazanır. Bu reformist partilerden herhangi 
birine verilen oy, kapitalist baskıcılarımıza verilen oydur, eğer bu 
gece bir şeyi gösterdiyse o da seçim arenasından devrimci bir değişimin 
çıkamayacağıdır. Bizim yerimiz işçi sınıfıyla, kolektif 
mücadelelerimizle, topluluklarımızda toplumsal gücümüzledir.

Geleneksel olarak sonuçlar açıklandıktan sonra gelen hükümet genellikle 
hükümetin ilk aşamalarında kitlesel popülerlik yaşadığı bir balayı 
döneminden geçer (genellikle önceki hükümete duyulan nefret nedeniyle), 
devrimciler ve anarşist komünistler olarak bunun olmasına izin 
veremeyiz. İşçi Partisi'nin iktidar koridorlarında rahat etmesine izin 
vererek işçi sınıfının kapitalizm altındaki acılarını uzatıyoruz, sınıf 
mücadelesi anarşist komünistleri olarak toplumsal hareketlere ve 
yaklaşan işçi mücadelelerine dahil olmak ve yoldaşlarımızı desteklemek 
ve işçi sınıfını oy verme kabinine gitmemeye, anarşist toplumsal devrimi 
gerçekleştirmeye seferber edebilecek etkili ve devrimci bir karşı kültür 
inşa etmek bizim sorumluluğumuz ve taahhüdümüzdür. İşçi sınıfı

Westminster'daki yeni İşçi Partisi hükümetine hazırlanırken, bu sonuçlar 
İngiliz siyasetinin çeşitli kesimleri için ne anlama geliyor? 
Muhafazakarların çöküşü, seçim solunun başarısızlığı ve Reform'un 
yükselişi, ileride İngiltere'nin toplumsal koşullarını nasıl etkileyecek?

Aşırı sağ beliriyor:

Reform Partisi seçimde Muhafazakar Parti'den 5 sandalye aldı, bu, işçi 
sınıfının yanıt vermek zorunda kalacağı İngiliz siyasetinde bir dönüm 
noktasını işaret ediyor. Nigel Farage liderliğindeki ırkçı Reform 
Partisi, seçmen hayal kırıklığı ve kapitalist sınıfın hızla 
zenginleşmesinden etkilenenleri harekete geçirmek için kültür savaşı 
sorunlarını kullanma yoluyla İngiliz sağının (İşçi ve Muhafazakar) 
aleyhine oy payını artırmış gibi görünüyor. Sadece bu seçimde Reform 
Partisi, partinin ırkçılık, homofobi ve işçi sınıfının koşullarını 
mümkün olan her şekilde kötüleştirme taahhüdü ile ayırt edildiğini 
gösterdi (10). Reform

adaylarının Güney Sahili'nde göçmenleri vurmak gibi şeyleri savundukları 
sızdırılan görüntüler, bu partinin neden sadece isyancı bir parti olarak 
görmezden gelinmemesi gerektiğini tam olarak gösteriyor. Reform Partisi, 
göçmenlik tartışmasını, ikincisini birincisinin iş beklentileri ve yaşam 
standartları için bir tehdit olarak göstererek, İngiliz ve uluslararası 
işçiler arasında bir ayrım yaratmak için kullandı.

Şimdilik devrimciler yenilmiş gibi görünebilir. Ancak bu ülkedeki 
işçiler ve anarşistler kandırılamaz - geri dönecekler. Sermaye ve onun 
hizmetkarları hem kurnaz hem de dirençlidir, ilk fırsat çıktığında 
Muhafazakar Parti, sermayenin birincil hizmetkarı olma kimliğini geri 
almak için İşçi Partisi'ne saldıracaktır. Bu yıllar alabilirse de, biz 
işçiler uyanık olmalı ve önyargı ve iğrenç eylemlerle, ister Muhafazakar 
Parti'de ister başka bir yerde olsun, nerede olursa olsun mücadele 
etmeliyiz.

Muhafazakarların yenilgisine rağmen, Kemi Badenoch ve Suella Braverman 
gibi zehirli siyasi figürler parlamentoda kalmaya devam ediyor. 
Braverman, seçim konuşmasında Muhafazakar Parti'nin performansı ve 
yerine getirmediği vaatler için özür diledi. Bu söylem tek bir şeyi ve 
yalnızca tek bir şeyi işaret ediyor, merkezcilik başarısız olduğunda 
aşırılıkçılık güçlendiğinde daha fazla sağcı kayma yolda. Reform'un 
sandalye sayısı arttıkça, şimdi ırkçılığı, homofobiyi, transfobiyi ve 
bağnazlığı artırarak ayak uydurmak zorunda kalacaklar. Buna tahammül 
edemeyiz ve bunun olmasını bekleyemeyiz, bu ülkedeki işçiler aşırı sağa 
karşı ön saflarda olmalı.

İngiliz seçim solu:

İşçi Partisi'nin herhangi bir sol politikaya bağlı kalmaması, sol İşçi 
Partisi'nin gelip hoşnutsuz Corbyn seçmenlerini çekmesi için bir alan 
açtığı varsayılıyor. Liberal Demokratlar, Ed Davey aracılığıyla, 
İngiltere'nin güneyinde hayal kırıklığına uğramış Muhafazakar seçmenleri 
hedef almaya devam etti ve bu sayede tarihlerindeki en yüksek sandalye 
sayısına ulaştılar. Yeşil Parti, Corbyn'in düşüşünden bu yana, 
öğrencileri ve parti aktivistlerini Bristol ve Brighton'da oylarını 
merkezileştirme ve İlk Geçmişin Postası seçim sistemini aşma 
arayışlarında harekete geçirmek için çevre ve Corbynci bir platform 
sentezleyen ilerici bir politika platformu sunarak yıllardır İşçi 
Partisi'nin solunda konumlanmaya çalışıyor. Yeşiller, aslında, sandalye 
sayılarını 1'den 4'e dört katına çıkardı.

Jeremy Corbyn ve bağımsız aday Shockat Adam (Güney Leicester), İşçi 
Partisi'ne ve parti çizgisine meydan okuyarak siyasi kuruluşu altüst 
etti. Birçok kişi Corbyn'e Filistin savunuculuğu ve merkez sol 
politikaya olan tutarlı bağlılığı nedeniyle saygı duysa da, zaferi 
reformistlerde değişimin hala sandık yoluyla yapılabileceği yönünde bir 
umut duygusu yaratıyor. Bu tür seçim "başarıları" bu inancı daha da 
besleme riski taşıyor, anarşist komünistler olarak, her ne kadar kıyamet 
ve kasvet tüccarları olarak görünsek de bu sonuçları reddetmeli ve 
mücadele yöntemlerimizi zorlamaya devam etmeliyiz. Tarihin gösterdiği 
gibi, sosyalist bir oy bile kapitalizme yol açıyor.

Yeşiller'in solunda İşçi Partisi, Devrimci Komünist Parti, TUSC (Sendika 
ve Sosyalist Koalisyonu) ve Komünist Parti yer alıyor. Tüm bu gruplar 
(İşçi Partisi hariç) sosyalizmin bir varyasyonuna abone olmalarına 
rağmen, burjuva seçimlerinde aday göstermekten kurtulamıyorlar. Tarih 
boyunca anarşistler, seçimciliği bir değişim stratejisi olarak güçlü bir 
şekilde kınadılar, Leninist, Troçkist veya Stalinist olsun Marksistler, 
yoldaşlarını kapitalizmin kalbine gönderip işçileri öncü partileri için 
harekete geçirme olasılığına ilgi duymaya devam ediyorlar. Her önceki 
İngiltere seçiminin gösterdiği gibi, bu strateji bir kez daha başarısız 
oldu, eğer durum buysa, o zaman neden yapıyorlar, diye sorabilirsiniz?

Bu sorunun cevabı büyük ölçüde bilinmezliğini koruyacak, devrimci 
politikaya olan sözde bağlılıklarına rağmen, RCP gibi gruplar, 
kitlelerini genişletmek (örneğin gazete satmak için daha fazla insan 
bulmak) amacıyla entrizm ve seçimcilik gibi uygulamaları sürdürmenin bir 
yolunu veya diğerini bulacaklar. Soldaki bazıları, konut mücadelelerinde 
veya diğer yerel zorluklarda yerel halkın çıkarlarını savunmak için 
parlamentoda ve yerel ofiste Yeşiller veya diğerleri gibi radikal 
seslere sahip olmanın gerekli olduğunu savunabilir. Bunun gerçekçi ve 
basit cevabı, parlamento ofisinin toplum eylemi için bir ön koşul 
olmaktan uzak olduğudur, hatta tam tersidir. Evrak işlerine boğulmak ve 
gücünüzü korumaya takıntılı olmak, işçi arkadaşlarınızın yararına seçim 
bölgenizde çalışmanızın önünde bir engeldir. Troçkistlerin ve 
öncülerinin devrimci fırsatçılığından asla vazgeçmeyeceklerine 
inanıyorum, bu tür seçimler Troçkistlerin en popüler aktivistlerini işçi 
öncüsünü (RCP...) inşa etme girişiminde platformlandırmaları için her 
zaman en iyi zaman olarak kalacaktır.

Sol seçim muhalefetinin boşunalığı ve İşçi Partisi'ni sola itmek:

Bu seçimden ve bağımsız ve Yeşil adayların "başarısından" sonra, seçim 
solunda birçok kişi, İşçi Partisi'ni kontrol altında tutmak ve mümkün 
olduğunda daha da sola itmek için Yeşiller ve Bağımsızlar etrafında 
gençleri ve Corbyncileri bir araya getirmeye çalışacak. Reformistler bir 
kez daha Westminster'daki siyasi sistemin doğasını anlamada başarısız 
oldular, İşçi Partisi çoğunluğunun isyancı "sol kanat" adaylarıyla 
karşılaştırıldığında ölçeği dikkat çekicidir. Sol için çekişmeli 
olabilecek Avam Kamarası'ndaki herhangi bir potansiyel oy, iktidar için 
mücadele eden üç partinin (İşçi, Muhafazakar ve Liberal Demokrat) egemen 
olduğu bir parlamentoda bir avuç isyancı milletvekili tarafından 
yenilgiye uğratılmayacaktır.

Seçilmiş komiteler, Başbakan Soruları (PMQs) ve 10 dakikalık kural 
tasarıları üzerindeki etki, İngiltere'deki işçi sınıfı insanları için 
kesinlikle hiçbir kaldıraç sağlamaz; bu insanlar kaçınılmaz olarak bu 
isyancı milletvekillerinin bir sonraki seçimde güçlerini yeniden 
üretmeye takıntılı hale gelirken aynı anda tüm milletvekillerinin 
uğraşmak zorunda olduğu ağır evrak işi ve medya yükümlülüklerini 
yönetmelerini izleyeceklerdir. 2029 geldiğinde, seçim solunun 
Westminster'daki temsilcilerine destek için bir kez daha haykırma zamanı 
gelecek. Bu kaçınılmaz olarak başarısız olduğunda, daha önce birçok kez 
gördüğümüz gibi (George Galloway...) ılımlılık ve İngiltere'nin medya 
elitlerine yaranma doğal seyrini benimseyecektir.

Bu isyancı sol milletvekillerinin seçmenleri ve partileri sola itmenin 
etkili bir yolu olacağına inananlar, İngiliz siyasi kuruluşunun doğasını 
anlamıyorlar. İşçi Partisi, sermayenin temsilcileri olmak için yetenekli 
olarak görülmeleri gerektiğine ikna oldukları için on yıllardır sol 
görüşlü seçmenleri aramıyor, bu değişmeyecek çünkü Britanya'nın sağ 
görüşlü basın yayın organları, sermaye ve çıkarları tarafından bir 
tehdit olarak görülmediği için daha da sağa itilen partilere bayılıyor. 
Bu açıklama, Reform ve UKIP/Brexit Partisi gibi partilerin 
Muhafazakarları ve İşçi Partisini daha da sağa itmede neden bu kadar 
başarılı olduğunu gösteriyor, ister Sun ister Daily Mail olsun, basın 
yayın organları İngiliz siyasi kültürünü otoriterliğe doğru daha da itme 
girişimlerini sevecektir.

Seçimsel olarak solda olanlar, Sir Keir Starmer'ın başarısını "İşçi 
Partisini ne kadar değiştirebildiği", örneğin partide kırmızı 
muhafazakar olmayan herkesi ezebildiği ile ölçtüğünü de tamamen unutmuş 
görünüyor. İşçi Partisi Genel Merkezi, "sosyalist" ve radikal parti 
aktivistlerinin ve milletvekillerinin tasfiyesini, partiyi iktidara 
gelmeye hazırlamak için partiyi değiştirmede büyük bir başarı olarak 
gördü. Bu, sola itmeye çalışarak zamanınızı harcamak istediğiniz parti 
ve seçmen grubu mu?

Bir sonraki seçimde kaçınılmaz meydan okuma seçim solu olmayacak (hiç 
olmadı), bunun yerine yeni seçilen İşçi Partisi, ırk nefreti, transfobi 
ve bir kez daha sermayenin birincil hizmetkarı olma arzusuyla körüklenen 
bir tür Muhafazakar-Reform partisi faşist meleziyle uğraşmak zorunda 
kalacak. Bu, Britanya'nın geleceği için tehlikeli bir tablo çiziyor, 
olumlu değişimle işaretlenmiş bir toplumla karşı karşıya değiliz. Aşırı 
sağla karşı karşıyayız, sandık ve seçimlerde zaman kaybı onları 
durduramayacak.

Eğer seçim solu bir kez daha zamanını boşa harcamışsa, o zaman ne 
yapılmalı? Britanya'daki anarşist komünistler, işçilerin ve 
anarşistlerin oy kullanmaya gitmek yerine ne yapabileceklerine dair 
tutarlı bir fikir ortaya koyabilmelidir. Teorimiz açıkça, insanların 
doğrudan eylemde bulunmalarını ve toplumsal devrime hazırlık olarak işçi 
olarak kapasitelerini geliştirmelerini istediğimizi belirtir. 
Britanya'daki anarşistlerin bunu nasıl yaptıkları, yoldaşlar olarak 
tartışmamız ve üzerinde çalışmamız gereken bir şeydir.

Bu seçim bir kez daha devletin her zaman kazandığını göstermiştir, sol 
bir kez daha enerjisini boşa harcamıştır ve bu seçimi kısmen moralsiz 
bir şekilde terk edecektir. Alternatif stratejilerin geliştirilmesi 
gerektiği açıktır, bu ertelenemeyecek bir şeydir, Britanya ve dünya 
krizdedir ve harekete geçilmesi gerekmektedir. İşçi Partisi'nin balayı 
dönemine girmesine izin vermek, kapitalistlere bir zafer kazandırmak 
olacaktır, anarşist komünistler olarak sınıf mücadelesine olan 
bağlılığımız, ister yerel grubunuzda, ister işçi mücadelesinde veya 
topluluğunuzda olsun, önümüzdeki aylardaki eylemlerimizde yansıtılmalıdır.

1
BBC (2024) 'Başardık! Değişim şimdi başlıyor' - Starmer'ın zafer 
konuşması. Şurada mevcuttur:  www.bbc.co.uk/news/videos/czrj3zd0g48o

2
Rodgers, Sienna (2021) İşçi Partisi'nin iktidar organı Sosyalist Çağrı 
ve diğer üç grubu yasaklamayı kabul etti. Şurada mevcuttur: 
labourlist.org/2021/07/labours-ruling-body-agrees-to-proscribe-socialist-appeal-and-three-other-groups/

3
Sanders, Richard (2023) 
www.middleeasteye.net/news/uk-labour-party-accused-discrimination-expelling-jewish-members 
. Şurada mevcuttur: 
www.middleeasteye.net/news/uk-labour-party-accused-discrimination-expelling-jewish-members

4
İşçi Partisi (2024) İŞÇİLERİN ÇALIŞMAYI ÖDÜLLENDİRME PLANI Çalışan 
İnsanlar İçin Yeni Bir Anlaşma Sunmak. Şurada mevcuttur: 
labour.org.uk/updates/stories/a-new-deal-for-working-people/

5
GMB (2024) İşçi Partisi'nin Çalışan İnsanlar İçin Yeni Anlaşması çalışma 
dünyasını nasıl dönüştürecek. Şurada mevcuttur: 
www.gmblondon.org.uk/departments/political/political-news/labour%E2%80%99s-new-deal-for-working-people

6
The Sun (2024) The Sun, değişim zamanının geldiğini söylüyor. Şurada 
mevcuttur:  www.thesun.co.uk/news/28935096/its-time-for-a-change/

7
Hansford, Amelia (2024) İşçi Partisi'nden Wes Streeting, 'cinsiyete 
eleştirel' insanları bağnaz olarak nitelendirmenin 'yanlış' olduğunu 
söylüyor. Şurada mevcuttur: 
www.msn.com/en-gb/news/other/labour-s-wes-streeting-says-it-s-wrong-to-write-off-gender-critical-people-as-bigots/ar-BB1nfVGX

8
Hansford, Amelia (2024) İşçi Partisi'nden Wes Streeting artık 'trans 
kadınlar kadındır' ifadesini savunmuyor. Şurada mevcuttur: 
www.thepinknews.com/2024/04/11/wes-streeting-labour-trans-women/

9
Cecil, Nicholas (2024) İşçi Partisi hükümeti, ikisi de iktidara gelirse 
Fransa'nın Aşırı Sağ'ıyla 'küçük tekneler' krizinde çalışacak - Starmer 
müttefiki. Şurada mevcuttur: 
www.standard.co.uk/news/politics/labour-election-france-far-right-marine-le-pen-small-boats-channel-immigration-b1168325.html

10
Uddin, Rafe (2024) Sunak, ırkçı patlamadan sonra Reform aktivistini 
eleştirdi. Şurada mevcuttur: 
www.ft.com/content/837dadb7-47b5-4c9c-94bc-6263fab28f99

https://www.anarchistcommunism.org/2024/07/07/do-not-give-the-labour-party-a-honeymoon-period/
________________________________________
A - I n f o s Anartistlerce Hazirlanan, anartistlere yonelik,
anartistlerle ilgili cok-dilli haber servisi
Send news reports to A-infos-tr mailing list
A-infos-tr@ainfos.ca
Subscribe/Unsubscribe https://ainfos.ca/mailman/listinfo/a-infos-tr
Archive http://ainfos.ca/tr