A-Infos (tr) France, UCL AL #335 - Siyaset, David Revoy ile Röportaj: "Özgür bir lisans altında yayınlamak beni ilk başta korkuttu" (ca, de, en, fr, it, pt)[makine çevirisi]

Çizgi roman yapın, telif haklarından vazgeçmeye karar verin ve kapitalist 
topraklarda yaşamayı umut edin, ama ne fikir! Yine de karikatürist ve kitap 
aktivisti David Revoy'un yapmaya karar verdiği şey buydu. Ortak alanlarda 
olağanüstü bir yolculuğa geri dönün. ---- Özgürlükçü alternatif: Merhaba David, 
asıl eserin genç cadı Pepper ve kedisi Havuç'un maceralarını anlatıyor ve 
eserlerini ücretsiz lisanslar altında dağıtıyorsun. İşlerinizi müşterek  yapmaya 
sizi iten ne oldu? ---- David Revoy: Başlangıçta ücretsiz lisanslar beni 
korkuttu, karakterlerimden birinin ele geçirilmesinden, tarzımın taklit 
edilmesinden, üzerinde hiçbir kontrolüm olmamasından korkuyordum.
2009-2010 yıllarında Blender Vakfı için çalıştım, Creative Commons zorunluydu ve 
onun koruması altında beni daha az korkuttu. Bazı konsept çizimleri yaptım ve iyi 
gitti, bazı güzel türetmeler gördüm, hayran çizimleri ve hoş olmayan türetmeler 
yoktu, bu bana çok güven verdi. Hatta yayılma, seyirci ve coşkunun faydalı 
etkilerini gördüm. Katma değer vardı, ortak bir mal haline geldi, diğer 
tasarımcıların yeniden kullanabileceği bir sanal alan haline geldi.

Kendi çizgi roman projem olan Pepper & Carrot[1]'ı yaptığımda, çok kolay oldu.

David Revoy, tüm çalışmalarını ücretsiz bir lisans altında yayınlayan bir Fransız 
çizgi roman yazarıdır.
Evrenlerinizde işbirliği yapan bir topluluk, yaratıcı sürece entegre edilmiş mi?

Tam olarak entegre değil, bir forum gibi kötüye kullanılan ortak çalışma alanımı 
oluşturmak için bir yazılım forge kullanıyorum ve bir tarafta anlık mesajlaşma 
var. Bir bölüm yapmak için bana ilham verip vermeyeceğini görmek için insanların 
Pepper & Carrot senaryolarını ücretsiz bir lisans altında yayınlayabilecekleri 
özel bir senaryo kurdum. Ama bir senarist olarak kendini doğaçlama yapmıyorsun ve 
benim çok iyi fikirlerle başlayan ama düşme ya da olay örgüsünü bozmayı 
başaramayan birçok senaryom var. Bu, bazen ele alacağım birçok fikir parçası, 
bazı bölümler bana önerilen şeylerden ilham alınarak imzalanıyor.

Bir işbirliği olarak gerçekten olan şey bir geri dönüş. Film şeridimi 
göstereceğim ve topluluk, yayınlamadan önce düzeltme okuması gibi, sahip olmaktan 
kaçınabileceğimiz şeyleri bana söylemeyi tercih edecek. Örneğin, birbirine kötü 
bağlanmış iki kutu ve karakterin neden sağdan geldiğini ve soldan geldiğini ve 
neden o anda bunu söyleyen bir balon olduğunu anlamadık. Bu soruları tahmin 
etmemi ve istenip istenmediğini veya kontrolsüz olup olmadığını, anlaşılmayan bir 
şey olup olmadığını bilmemi sağlıyor.

İşbirliği alanı ağırlıklı olarak çeviri için olacak, şimdi altmış dil ve yirmi 
aktif kişi de dahil olmak üzere projenin etrafında dönen yaklaşık yüz kişi var.

Alışılagelmiş modellerden vazgeçerek sanatınızdan yaşamayı nasıl başarıyorsunuz?

Tüm çalışmalarım ücretsiz bir lisans altında olduğundan ve ödeme engelleri 
olmadan erişilebilir olduğundan, bunun etrafında bir ekonomik model oluşturmak 
için 3.000 çözüm yok, sadece okuyucuların gönüllü himayesi olan bağış var. 
Okuyucu kitlesinin sadece küçük bir yüzdesi, iki ayda bir yayınladığım bir 
sonraki bölüm için bağışta bulunarak yazarın hayatta kalması için bir yol 
bulmasına yardımcı olacak.

Sitenin ana sayfası www.peppercarrot.com
2014'te Pepper & Carrot'u yaptığımda, böyle istemek hoş karşılanmamıştı, web 
çizgi romanları için Paypal ve e-mağazalardaki bağışlardı, tek seferlik 
bağışlardı, ancak tekrar eden bağışlar değildi. Şimdi gerçekten demokratikleşti 
ve başlayan hemen hemen her sanatçının tekrarlayan bağış sistemi var, bu sistem 
çok yayıldı.

Pepper & Carrot, 2016'dan beri Glénat tarafından kağıt albümlerde yayınlandı. 
Onlara yaklaştınız mı yoksa çevrimiçi başarıdan sonra size mi geldiler?

Glénat açıkça çevrimiçi başarıdan sonra bana geldi, yayınevi web-çizgi roman 
yazarları arıyordu ve Pepper & Carrot'u yayınlamak için benimle iletişime 
geçtiler. Hukuk departmanlarından standart sözleşmeleri ile süreçlerinin ardından 
bana klasik sözleşme teklif edildi. Yazara empoze edecek bir güce sahip olanlar 
onlardır ve onlardır; Halihazırda çok fazla satışınız olmadıkça, çok küçük bir 
yazar olduğunuzda çok fazla konuşma eğiliminde olmazsınız.

Onlara konseptin bu olmadığını, özgür araç, özgür kültür, istemediğim ayrıcalık 
olduğunu söylemem dışında. Alışılmışın dışında olan ve bir deney işlevi gören 
konsepte ikna oldular. Creative Commons'ı birlikte imzaladık. Hukuk departmanını 
biraz rahatsız etti çünkü bu onların olağan süreci değil ve Delcourt gibi rakip 
bir yayıncının Pepper & Carrot'u yayınlayabileceğinin farkındalar, bu tamamen yasal.

Glénat, himaye olarak yeni bir çizgi roman yayınladığımda bana geri ödeme yapıyor 
ve kitaplar üzerinde hiçbir telif hakkım yok. İmza dağıttığımda, bir milyon 
satsam da satmasam da hiç para kazanmıyorum ama karşılığında Glénat'ın bana 
yardım etmesi için yardım ediyorum. Ayrıca kitap imzalamayı seviyorum ve 
web-comics imzalayamam, bir tür sinerji var, güvene dayalı bir ilişkimiz var.

Geçen Ekim ayında, Bulgarca baskının hikayeden bir lezbiyen ilişkisini 
çıkardığını öğrendiğinde duyduğun rahatsızlığı paylaştın. Lisans onlara bu hakkı 
veriyorsa, müşterekler yaratma ve amacınızı koruma arzusunu nasıl uzlaştıracaksınız?

Elimizde yasal bir dava vardı, Creative Commons manevi hakları ortadan 
kaldırmıyor, bu nedenle bu baskı lezbiyen öpücük kutusuna kırmızı bir çarpı 
işareti koysaydı, "bu iyi değil" demek için ifade edilmiş bir görüş olurdu ve 
orada Manevi hakkımı ifade edebilir ve buna karşı dava açabilirdim çünkü bir 
yazar olarak ifade etmek istediğim bu değil. Hikayeden kutuyu çıkarmış olması 
yazarın karşı olduğu anlamına gelmez, çünkü hikayeden bir şey eksiltmez, bir 
eksiklik vardır çünkü editör artık medyaya davet edilmek istememiştir çünkü 
kendisidir. ülkesi için fazla ilerici bir görüşü savunuyor.

Manevi haklarımı kullanamadım, can sıkıcı ama kutuyu basıp albümlerine geri 
yapıştırmak için kendilerini organize eden bir okuyucu hareketi vardı, bu, kağıt 
albüm yamamanın militan bir işareti haline geldi.

Ayrıca, çizim yazılımı Krita gibi kullandığınız ücretsiz araçları da 
tanıtıyorsunuz. Photoshop gibi tescilli araçlar yerine bunları kullanarak ne 
kazanırsınız?

Ağırlıklı olarak özgürlük. Ödemeyecek olan değil çünkü Krita'da Photoshop'un 
maliyetine eşit bir destek aboneliğim var ama onu istediğim kadar makineye 
kurabilir, bir bilgisayar odasında kullanabilir ve herkese "Krita yapıyoruz" 
diyebilirim. atölye, kurun".

2010'dan beri geri dönüş yapan Krita projesine yardım ediyorum ve ihtiyaçlarım 
için birçok konaklama yeri buldum. Krita, çizim tekniğime göre özel hale geldi, 
tüm reflekslerim var, bu nihai rahatlık. O zaman telemetri olmadığına eminim. 
Krita'nın kodunu nasıl okuyacağımı bilmiyorum ama onu okuyan koca bir topluluk 
olduğunu biliyorum ve hiçbir zaman hangi belgeleri kullandığımı, hangi tableti, 
ne kadar olduğunu söyleyen bir kod satırı olmayacağı konusunda beni temin 
edebilirler. Çizimime harcadığım zaman, mahremiyetimin korunmasını garanti 
edecek, reklam yok.

İllüstrasyon "Pepper & Carrot"un 37. bölümünden alınmıştır, David Revoy, 2022. 
Peppercarrot.com web sitesinde keşfetmek için.
Yarın Adobe bir milyarder tarafından satın alınırsa, Photoshop kullananların 
hiçbir çaresi yok. Krita'da, onu geliştiren Krita Vakfı var, ancak durursa, 
ücretsiz lisansı, kodun bir yerde yayınlanmasını ve erişilebilir olmasını sağlar. 
Krita'yı inşa etmeye ve kullanmaya devam edecek kesinlikle başka bir grup olacak, 
şahsen ben bile. Bir Photoshop kullanıcısının garanti edemeyeceği seviyemden ve 
çizim pratiğimden gelecek yıllarda da yararlanabileceğimi garanti ediyor.

Ayrıca çok sayıda Framasoft kampanyası sergileyerek özgür yazılım ve kültürün 
tanıtımına katılıyorsunuz. Librizmde hangi siyasi önemi görüyorsunuz?

İşbirliğinde şansınızı deneyebileceğiniz çevrimiçi bir sanal alan olarak 
görüyorum. Bir patron veya patron ile bir piramit yapıyı veya kişisel 
inisiyatifle orada olan, projeyi geliştirmek isteyecek herkesin nasıl çalıştığını 
bildiği yatay bir yapıyı deneyebilirsiniz. Sanıyorum bu sandbox bazı modelleri 
takdir etme refleksleri geliştirmemizi sağlayacak ve bu da bize belli 
politikaları a posteriori benimsetmemizi sağlayacak.

Hazır bir poliçeyle gelecek birine pek inanmıyorum. Okul böyle yapılmaz, 
Fransa'da hobiler böyle yapılmaz, sahnede her zaman bir ustamız olur ve orada 
birdenbire, işbirliğinin ne olduğunu deneyimlemek için gerçekten bir alana sahip 
olabileceğiz. Kitapçıların festivallerinde yeniden paketleme gerektiğinde 
insanların kendilerini nasıl organize ettiğini zaten gördüm. Özgür yazılımın 
büyük bir siyasi güce sahip olduğu yer burasıdır: insanları işbirliği yapmak 
üzere eğitmek

https://www.unioncommunistelibertaire.org/?Entretien-avec-David-Revoy-Au-debut-publier-en-licence-libre-me-faisait-peur
________________________________________
A - I n f o s Anartistlerce Hazirlanan, anartistlere yonelik,
anartistlerle ilgili cok-dilli haber servisi
Send news reports to A-infos-tr mailing list
A-infos-tr@ainfos.ca
Subscribe/Unsubscribe https://ainfos.ca/mailman/listinfo/a-infos-tr
Archive http://ainfos.ca/tr