A - I n f o s
a multi-lingual news service by, for, and about anarchists
**
News in all languages
Last 40 posts (Homepage)
Last two
weeks' posts
The last 100 posts, according
to language
Castellano_
Deutsch_
Nederlands_
English_
Français_
Italiano_
Polski_
Português_
Russkyi_
Suomi_
Svenska_
Türkçe_
The.Supplement
First few lines of all posts of last 24 hours ||
of past 30 days |
of 2002 |
of 2003 |
of 2004 |
of 2005
Syndication Of A-Infos - including
RDF | How to Syndicate A-Infos
Subscribe to the a-infos newsgroups
{Info on A-Infos}
(nl) “Cuba Libertaria” #3: Over de situatie in Cuba nu (en)
From
Rob Visser <rvisser@antenna.nl>
Date
Wed, 16 Feb 2005 10:45:37 +0100 (CET)
___________________________________________________
A - I N F O S N E W S S E R V I C E
http://www.ainfos.ca/
http://ainfos.ca/index24.html
-________________________________________________
Tijdens ons verblijf op het eiland waren we in staat te zien hoe het Castro
regime de bevolking in grote materiële, culturele en politieke armoede heeft
gebracht. We zagen zelf dat 90% van de ziekenhuizen sloten, waarvoor als
officiële reden werd gegeven dat ze zouden worden gerenoveerd. De overblijvende
ziekenhuizen die open zijn staan bijna volledig ten dienste van de
Venezueleanen die, dankzij een regeling met de regering van Chavez, gratis
reizen met een metgezel om daar te worden behandeld. De Cubaanse regering
stimuleert zelfs de emigratie van artsen naar Venezuela en de cijfers zijn
spectaculair. Tegelijkertijd wordt de bevolking van Cuba letterlijk zonder
medische hulp of medicijnen gelaten. En dat in een tijd dat we getuige zijn van
een hernieuwd optreden van een epidemische of mentale ziekte die mogelijk de
ergste sinds een decennium is. Zoals bekend wordt deze ziekte – in twee
versies, van buiten en van binnen – erkend als te zijn veroorzaakt door gebrek
aan voeding.
Het gebrek aan voeding van de Cubaanse bevolking is bewezen. De winkels waar de
schaarse voedselprodukten die worden gerantsoeneerd worden verspreid zijn in
deze dagen zeldzaam. Meer en meer mensen overleven dankzij de zwarte markt en
dankzij de hulp van familieleden in het buitenland, prostitutie en corruptie.
Letterlijk, een Cubaanse arbeider die tien uur per dag werkt verdient niet
genoeg om te eten. En alsof dat nog niet genoeg was bereidt de regering een
korting van 10% op de dollar voor om die verplicht om te zetten naar een
geldeenheid die niet solvabel is of steun heeft. Na het dollariseren van de
Cubaanse economie kan deze nieuwe maatregel slechts als wreedheid worden
beschouwd. De negatieve effecten op de bevolking zullen snel worden gevoeld.
Met dit alles is de demoralisatie van de bevolking zichtbaar, de verarming van
de mensen is verschrikkelijk en onrechtvaardig. Op lange uren van gebrek aan
electriciteit reageren ze met hulpeloosheid: er zijn enkele geisoleerde lokale
protesten geweest, die allemaal werden onderdrukt, zoals in recente dagen in
Guanabacoa.
We zouden meer kunnen schrijven over de armoede, ziekte en repressie in Cuba: de
gevreesde troepen van het Ministerie van Binnenlandse Zaken patrouilleren samen
met de politie in de straten van Havana. Om het nog erger te maken staat deze
situatie die het Cubaanse volk moet doorstaan tegenover de voorrechten van de
bureaucratische klasse van het regime die door gaat met het verspreiden van de
sinistere leuze “het socialisme of de dood” (de woordspeling is bewust).
Het was uiteindelijk de dood, aangezien de bureaucratische kaste onmenselijker
is dan ooit en er op uit is de voorrechten zelfs te handhaven ten koste van het
debiliseren van de bevolking. Dan moet je denken aan de woorden van een
professor van de Universiteit van Havana, die tijdens het recente Congres José
Marti zei: “Cuba is een laboratorium van miljoenen ervaringen in overleven”.
Helaas is het waar. En deze ervaringen zijn het produkt van een despotisch
regime. Het cynisme van deze woorden is enorm, aangezien het regime zichzelf nu
schijnt te zien als een laboratorium, als een testgrond in ecologisch
experiment… Het zou niet verrassend zijn als het Castro regime zich vroeger of
later tegenover de wereld zou voorstellen als de eerste ecologische Staat in
het universum – het zou alleen de laatste perversie zijn die het Castrisme zou
kunnen bedenken.
Tijdens deze dagen van het Congres in het Hotel Nacional, waar een groot deel
van de “intellectuele gemeenschap” van het Castro regime bijeen komt, hebben we
gezien hoe ver ze af staan van de werkelijkheid van de Cubaanse maatschappij:
ze geven geen moer om de werkelijkheid en beperken zich niet in het prijzen van
het regime. Hun medeplichtigheid, met weinig uitzonderingen, is absoluut of
gewoon gerieflijk, maar ze zijn medeplichtig aan de repressie en de ellende
waarin het Cubaanse volk is gezonken.
Er is geen twijfel dat deze zogenaamde “Cubaanse intellectuelen”, en de vele
militanten van de Spaanse Izquierda Unida die voor de gelegenheid van dit
Congres in Havana zijn, afstand hebben gedaan van alle verantwoordelijkheid
waarover Noam Chomsky in de jaren zestig sprak. Bij hun terugkeer in Spanje
zullen ze genieten van de aandacht die ze krijgen door de Fundacion Antonio
Nunez Jimenez, die de laatste hand heeft gelegd aan een luxueus boek met de
titel “Por una cultura de la naturaleza” (Naar een cultuur van de natuur), en
dat het wonder van het Communistische Cuba verklaart, te beginnen met details
van een bezoek aan hun Miramar boerderij. Ze zullen ons vertellen dat er in
Cuba geen honger is, maar volop cultuur en vooruitgang.
Over de Miramar boerderij zou veel kunnen worden gezegd, maar nu de Fundacion
Antonio Nunez Jimenez. Het omvat veel projecten en documenten door deze persoon
toen hij in leven was en die zonder twijfel deel zijn van de natuurlijke en
culturele erfenis van Cuba en andere plekken, en die nu aan bezoekers worden
tentoon gesteld door Dona Lupe Velis, vergezeld met glazen champagne en
“vols-au-vents”, zodat ze de buitenwereld kunnen vertellen wat Cuba doet om de
natuur te redden. Een grotere hypocrisie zou moeilijk kunnen worden gevonden.
Bovenal is bekend dat Miramar het thuis is van wat van de leidende personen van
het regime, actief of met pensioen, die al zijn opgenomen door het regime, en
wier kinderen niet langer in Cuba leven en in het buitenland leven, in het
algemeen in de besturen van buitenlandse bedrijven. Ze zijn in veiligheid
gebracht. Van degenen die overblijven zou het mogelijk zijn een lange lijst te
maken, waaronder details van hun activiteiten: waarvan velen samenhangen met
zaken met leden van de Spaanse Izquierda Unida die samen wat cabarets of
discotheken in Havana beheren, maar het meest urgente om te doen is iets te
doen om de dramatische situatie van het Cubaanse volk te verlichten.
Op dit moment is protest door de internationale gemeenschap die de onmiddellijke
vrijlating van alle politieke dissidenten in Cuba eist dringend nodig en die
moet toenemen (de overvolle gevangenis situatie in en de behandeling van
Cubaanse gevangenen werden al in 1999 door Human Rights Watch vermeld in het
rapport “Cuba’s Repressive Machinery”, maar is nu nogal verergerd ten aanzien
van het afzonderen van gevangenen en ondervoeding). Tegelijkertijd is het
belangrijk bij het Bevolkingsfonds van de Verenigde Naties aan te dringen op
het uitroepen van een noodsituatie ten aanzien van het gebrek aan
voedingsmiddelen in Cuba.
Nog een getuigenis:
Florida’s zakenmensen vieren de verjaardag van Castro’s broer
HAVANA, 2 november – Zakenmensen in de VS staat Florida, dat “bastion van de
anti-Castro ballingen”, gaven op maandagavond een feest in Cuba om de 80e
verjaardag van Ramon, de oudere broer van Fidel Castro, te vieren. De president
van de Florida-Cuba Business Council, rancher John P. Wright IV, trad als
gastheer op van het feest met gasten als de president van het Cubaanse
parlement, Ricardo Alarcon.
In de uitnodiging die ook naar de pers werd gestuurd zegt Wright: “We zijn hier
om, als buren en vrienden van het bedrijfsleven, te zoeken naar wederzijdse
economische bloei en rust voor Cuba en de Verenigde Staten”. Om politieke en
ideologische interpretaties van de bijeenkomst te ontkennen zei hij dat “de
Amerikaanse geest van vrije onderneming, de wens om te werken, het leiderschap
van de privé sector en goed bedoelende zakenmensen de onafhankelijkheid van de
Republiek Cuba, de ruimhartigheid en de band met haar mensen, en de sterke
historische banden van de Cubaans-Amerikaanse gemeenschap respecteren”.
Een totaal van 244 VS industriëlen, vertegenwoordigers van 125 bedrijven, kwamen
in Cuba voor de 22e Havana International Fair; hiervan kwam de grootste groep
uit Florida, met 71 mensen van 27 bedrijven. Ongeacht “politieke posities”
begon het Amerikaanse bedrijfsleven in 2001 met Cuba handel te drijven, wat hen
de mogelijkheid bood een nieuwe markt te vinden voor hun overschot aan
voedselprodukten en die hen miljoenen dollars winst opleverde. “Het is
symbolisch dat ze uit Florida komen”, zei de president van het Cubaanse bedrijf
Alimport, Pedro Alvarez, die deze operaties die tot nu toe 963 miljoen dollar
in verkopen bedraagt leidde.
Ramon Castro, gekleed in een traditioneel guayabera shirt met zijn witte baard,
waardoor hij in uiterlijk veel leek op zijn broer Fidel, 78, dankte alle
aanwezigen voor hun complimenten voor zijn joviale, eerlijke karakter. Hij
verklaarde dat “Cuba en de VS ongeacht hun politieke meningsverschillen streven
naar economische vooruitgang”. Mongo, zoals hij wordt genoemd, is nu een
adviseur van de ministers van landbouw en van de suiker industrie.
In een ontspannen en informele atmosfeer, zonder gebrek aan voedsel, whisky of
“speciale” anejo rum (de zelfde die speciaal voor Fidel wordt gemaakt) sloot
Wright zich aan bij de Cubaanse folk muziek groep waarmee hij (op mond orgel en
maraca) het beroemde stuk “Chan Chan”, door de voormalige componist Compay
Segundo speelde, en vocale ondersteuning aan de groep bood in andere muzikale
nummers.
Noch Fidel noch zijn jongere broer Raul woonden het feest bij, maar gezegd werd
dat de Commandant zijn broer een Mercedes Benz en “een wel verdiende vakantie
in Europa” had gegeven vanwege zijn tachtigste verjaardag. Voor veel van de
aanwezigen was de verjaardag gewoon een nieuw symbool van de nieuwe tijden. De
gebeurtenis werd gevierd in een luxe woning in het district El Vedado, waar het
“Huis van Cubaans-Sovjet vriendschap” tijdens de jaren zeventig en tachtig was
gevestigd.
CUBAlibertaria
Bulletin Nr. 3 December 2004
Parijs, Frankrijk
G.A.L.S.I.C. – Tribuna Latinoamericana
Support Groepen voor Libertairen en Onafhankelijke Syndicalisten in Cuba
145, rue Amelot
75011 Parijs (Frankrijk)
E-mail: cesamepop@noos.fr
Adressen voor contact en informatie:
MLC: movimientolibertariocubano@yahoo.com.mx
Solidaridad con Cuba: cubava2003@yahoo.com.mx
El Libertario (Venezuela): ellibertario@hotmail.com
GALSIC Frankrijk: cesamepop@noos.fr
Vertaling door nmcn/ainfos
*******
*******
****** The A-Infos News Service ******
News about and of interest to anarchists
******
COMMANDS: lists@ainfos.ca
REPLIES: a-infos-d@ainfos.ca
HELP: a-infos-org@ainfos.ca
WWW: http://www.ainfos.ca/
INFO: http://www.ainfos.ca/org
-To receive a-infos in one language only mail lists@ainfos.ca the message:
unsubscribe a-infos
subscribe a-infos-X
where X = en, ca, de, fr, etc. (i.e. the language code)
A-Infos Information Center