A-Infos (tr) GELECEĞİ OLAN BİR ANARŞİZM - ÇEK CUMHURİYETİ

[Worker <a-infos-tr@ainfos.ca>]

 ________________________________________________
   A - I N F O S  H A B E R  S E R V İ S İ
            http://www.ainfos.ca/
        http://ainfos.ca/index24.html
 ________________________________________________

GELECEĞİ OLAN BİR ANARŞİZM - ÇEK CUMHURİYETİ
İrlanda’daki Workers Solidarity Movement (İşçilerin Dayanışma Hareketi)
tarafından yayımlanan Red & Black Revolution dergisinin 1998 tarihli 4.
Sayısında yayımlanan söyleşide, Kevin Doyle Çek Cumhuriyeti'ndeki
Solidarita  Örgütü'nden Vadim Barák ile, devrimci hareketin yeniden
yapılandırılması  sürecinde anarşistlerin karşılaştıkları sorunlar ve
olasılıklar üzerine  konuştu.

S: Çek Cumhuriyeti'nde 1989 yılına kadar var olmuş eski 'Komünist'
sisteme  nasıl bakıyorsunuz? Olumlu yanları var mıydı?

Y: Şu anımsanmalıdır ki, Komünist Parti Macaristan, Polonya ve Doğu
Almanya'da Sovyet askeri güçleri aracılığıyla iktidara taşınırken,
Çekoslovakya'da demokratik seçimlerde aldığı ezici bir oy çoğunluğuyla
iktidarı elde etti. Ne ki, 'eski Komünist sistem' olarak tanımladığınız
şeyin gerçek sosyalizmle hiç bir ilintisi yoktu. 1989'a kadar ayakta
kalan  rejim, Çek Anarşistleri'nin yüzyıl başında öngördükleri bütün
yanlışlara  saplandı. KP bürokrasisi işçiler adına devlet erkini ele
geçirdi. Sol ve sağ  muhalefet katledildi, sıradan insanların Parti
denetimi dışında
örgütlenmesinin ve 'dünya üzerindeki en yetkin demokrasi'ye karşıt
düşüncelerin ifade edilmesinin önüne geçmek için, sivil haklar ve insan
hakları ortadan kaldırıldı. Sanayinin ulusallaştırılması işçilerin
denetimiyle değil, merkezi bürokratik yönetimle sonuçlandı. Tarım güç
kullanılarak kolektifleştirildi. Norm haline dönüşen ve demokratik
olmayan  merkezi planlama, toplumun bütününün değil nomenklatura'nın
çıkarlarını  gözetti. Zaman geçtikçe verimlilik dibe vurdu.

S: Çekoslovakya'da Kadife Devrim'e (1989) giden süreçte anarşist bir
etkinlik var mıydı?

Y: Evet, Sol Alternatif adlı yasadışı partide anarşist bir azınlık vardı.
 Küçük bir partiydi ve çoğunlukla demokratik ve devrimci sosyalizmin
farklı  akımlarından gelen entelektüeller ve öğrencilerden oluşuyordu.
Buradaki  insanlar Komünist rejime karşıydılar ve işçilerin özyönetimine
ve doğrudan  demokrasiye dayalı bir sosyalizm programı izliyorlardı.
İfade ve örgütlenme  özgürlüğü olmadığı için, Sol Alternatif işçi sınıfı
içinde etkin olan bir  örgüt olmaktan ziyade, bir tartışma platformu
olarak kaldı. Kadife Devrim  sırasında Sol Alternatif sıradan insanlar
arasında biraz olsun inanırlılık  kazandı ve Prag'da -devrimin merkezi-
gerçek bir işçi sınıfı alternatifi  olmak konusunda önemli adımlar attı.
İlk yerel seçimlerde Prag'da 10 000  insan Sol Alternatif'e oy verdi. Ama
sonrasında devrim, kariyerci elitist  entelektüeller ve eski Komünist
bürokratlar tarafından gasp edildi. Bunlar,  yoğun bir propaganda
kampanyasıyla Yurttaş Forumu adlı hareketi ve devlet  aygıtını ellerine
geçirdiler. Sonuçta insanlar demokrasi ile birlikte  sosyalizmin
yaşanamayacağına ve tek yolun batılı 'pazar ekonomisi'  düşüncesinden
geçtiğine inanmaya başladılar.

Bu yeni durumda Sol Alternatif tekrar yalıtılmış tartışma çevreleri
toplamına dönüştü. Bunun sonuçları ölümcül oldu. Öne çıkan isimlerden
kimileri pazar taraftarı bir konuma yönelirken, sekterizm ortaya çıktı ve
iç  çatışmalar hareketin sonunu getirdi.

S: Çek Cumhuriyeti'nde anarşist düşünce nasıl bir tarihe sahip?

Y: Anarşizm burada 1880'li tarihlerde Avusturya-Macaristan monarşisine
karşı  yurtsever ve özgürlükçü bir hareket olarak başladı. Sosyal
Demokrat Parti  kurulduğunda partinin sol kanadını Özgürlükçü
Sosyalistler temsil ediyordu  ama bir kaç yıl sonra bu kanat ayrılmaya
zorlandı. Birinci Dünya Savaşı'na  dek Özgürlükçülük içindeki en güçlü
akım Anarko-Sendikalizm idi. Çek  Anarko-Sendikalizmi özellikle Kuzey
Bohemya'daki maden bölgelerinde  güçlüydü. Anarko-Sendikalistler kendi
işçi birliği federasyonlarını Çek  Genel Sendika Federasyonu (ÇGSF) adı
altında kurmayı başardılar. Devlet  yaptığı baskılarla 1908 yılında
ÇGSF'yi lağvetti, ama işçiler arasındaki  Sendikalist ruhu ortadan
kaldıramadı. Bunun sonucunda Yerel Madenciler  Sendikası gibi işçi
birlikleri kuruldu. 1914 yılında Çek Anarko-Komünistleri  Federasyonu
(ÇAKF) kuruldu. Sendikalistler ve Anarşistler, Proletar gibi bir  çok
gazete yayımladılar. Anarşistler tüketici kooperatifleri oluşturdular.
Birinci Dünya Savaşı sırasında Çek Özgürlükçü hareketi yoğun bir baskı
altına alındı. Militanların çoğu ya hapsedildi ya da cepheye sürüldü; pek
 çoğu öldü. Sendikalizmden farklı olarak ÇAKF savaş sonrasında hayatta
kalmayı başardı. 14 Ekim 1918'de ÇAKF militanları, sol Sosyal
Demokratlarla  birlikte 24 saatlik bir genel grev düzenlediler. Bu eylem
Avusturya-Macaristan monarşisinin ulusumuz üzerindeki egemenliğinin sona
erdiğini ilan ediyordu. O ana dek imparatorluktan ayrılmaya pek
yanaşmayan  Çek milliyetçisi siyasetçiler, imparatorlukla bağımsızlık
görüşmelerini  başlattılar. Greve gidenler ulusal bağımsızlık hakkımızı
ve Çek Sosyalist  Cumhuriyeti'nin kurulmasını talep ediyorlardı. Bir
günün sonrasında grev  Sosyal Demokratların çağrısıyla sona erdirildi. 28
Ekim'de sıradan insanlar  -özellikle Prag'da- çökmekte olan
Avusturya-Macaristan otoritelerine son  darbeyi indirmek için
ayaklandılar. Bu sırada önde gelen
Anarşist-Komünistler Leninizme kaymaktaydılar. Bunlardan biri yeni
kurulan  cumhuriyetin meclisinde vekillik üstlendi; bir diğeri ilk
hükümetin  bakanları arasında yer aldı. Dönem üzerindeki Anarko-Komünist
etki hakkında  bu olaylar ciddi ipuçları vermekte. 1918 yılında
Anarşist-Komünistler,  Çekoslovak Sosyalist Partisi'nin (ÇSP) sol
kanadını oluşturdular. 1923  yılında ise partiden atıldılar. Liderleri
tarafından, 1921 yılında sol  Sosyal Demokratlar ve sol
Anarşist-Komünistler tarafından kurulan ve daha  sonra Bolşevizme kayan
Komünist Parti ile birleşmeye yönlendirildiler. (Bu  arada Lenin'in
yazılarının ilk çevirileri de Anarşist-Komünistler tarafından
gerçekleştirilmişti.) Bu son adım Bağımsız Sosyalist Parti'nin
kurulmasıyla  sonuçlandı. Sendikalizmden kalan son insanların
(Anarşist-Komünistlere bağlı  Çekoslovakya Madenciler Birliği)
muhalefetine rağmen BSP 1925 yılında  federalist ve diğer anarşist
ilkeleri terkederek KP'ye katıldı.

S: Kendi oluşumunuzdan da bahsedebilir misiniz? Solidarita tümüyle yeni
bir  örgüt mü? Yoksa başka bir örgüt içinden mi geliyor?

Y: Solidarita, kökleri Sol Alternatif'e uzanan Anarko-Sendikalist
Federasyon'un (ASF) içinden çıktı. 1990 yılının sonrasında, pazar
ekonomisi  üzerindeki yanılsamaların yoğunlaştığı ve bunun sonucu olarak
solun (hem  pazar yanlısı solun hem sosyalist solun) büyük bir yalnızlığa
düştüğü  dönemde ASF de sekterizmin ve dogmaların içine gömüldü. Halen
kendini  bunlardan kurtarabilmiş değil. Buna karşın, bu sorunlu dönemin
ardından bir  değişim de geldi: Sendika direnişleri gerçekleştirildi;
öğrenciler  üniversite öğrenimine getirilen harçlara karşı tepki
göstererek savaştılar;  çevreci kampanyalara halkın ilgisi giderek
yoğunlaştı; çalışan nüfus  içindeki hoşnutsuzluk arttı. ASF içindeki bir
azınlık yükselen bu heyecan  içinde yeralabilmek için elinden geleni
yaptı ve bu mücadelelerde elde  ettiği deneyimi ASF içindeki tartışmalara
taşıdı. Bu tartışmalar ASF'yi  etkin ve verimli bir özgürlükçü örgüt
haline dönüştürmeliydi. Ne ki, ASF  içindeki çoğunluk bizim önerilerimizi
tartışmayı reddetti ve bunun üzerine  Federasyon'u terk etmek zorunda
kaldık. Bu tarihten itibaren (1996)  Solidarita kendini yapılandırmaya
başladı. Kuramsal ve örgütsel gelişimimiz  henüz tamamlanmadı. Yerel ve
ulusal ölçekteki direnişlere sürekli katılarak  ve tartışarak bir deneyim
birikimi elde ettik ve düşüncelerimize açıklık  getirdik. Kendimizi
Anarko-Sendikalist ya da Özgürlükçü Sosyalist olarak  tanımlıyoruz.

S: Diğer Anarşist örgütler hangileri?

Y: Son dönemde bayağı değişiklikler yaşandı. Bir yıl öncesine kadar,
başlıca  üç örgüt vardı -yeni kurulan Kuzey Bohemya Özgürlükçü
Federasyonu (KBÖF),  Çekoslovak Anarşist Federasyonu (ÇSAF) ve Çekoslovak
Devrimci Anarşistler  Federasyonu (ÇSDAF).

ÇSDAF biraz önce bahsettiğim ASF'den geliyor. Bildiğim kadarıyla
dogmatizm  ve sekterizm sonucunda parçalanmış durumda. ÇSDAF siyasetini
gerçekler  üzerine temellendirmiyor, bu yüzden onlarla pek alışverişimiz
yok. Buna  karşın hem KBÖF, hem ÇSAF anarşist akımları birleştirme çabası

içerisindeler. Biz Solidarita'dakilerin bu topluluklardan farkı şu:
Solidarita örgütünün kuramı ile pratiği bir. Ortak bir programla biraraya
 geldik ve örgütümüzün siyasetinin uygulanması konusunda her birimiz eşit
 derecede sorumluyuz. Ama Solidarita ile bu diğer iki örgüt arasında
(KBÖF ve  ÇSAF) ortak üyelikler aracılığıyla bir örtüşme de var. Geçen
yıl ÇSAF  bölünmeye uğradı ve Toplumsal Anarşistler Federasyonu (TAF)
adlı yeni bir  topluluk oluştu. Bundan sonra TAF oldukça önemli bir
gelişim gösterdi.  Platform'u siyasal tutumlarının önemli bir kısmına
içselleştirdiler. Bu da  onları Solidarita ile benzer bir konuma getirdi.
TAF yoğun bir propaganda  çalışması yürütüyor ve bu günlerde bir birleşme
perspektifi içinde bizimle  ve diğer Çek sendikalistleriyle görüşme
halindeler. Bu görüşmelerde bazı  eski KBÖF üyeleri de (KBÖF
sendikalistler ve yeşil anarşistler arasındaki  bir ayrışmadan dolayı
artık ortadan kalktı) yer alıyor. Bütün bu
gelişmelerin sonucunda sınıf mücadelesi anarşizmine yönelen yeni bir
anarko-ssendikalizm için büyük adımlar atılabilir.

(Çek Cumhuriyeti'ndeki 'Serbest Pazar' çılgınlığı; kiralarda, elektrik,
yakıt ve ısınma ederlerine Temmuz 1998'de yapılan zamlar, Çek nüfusunun
üçte  ikisini yoksulluk sınırına getirdi. İşsizlik sıfırdan yüzde 7'ye
(350 000  insan) çıktı. Durum daha da kötüye gideceğe benziyor. Çek
Cumhuriyeti'nin  IMF'li 'idarecileri'nin bu yılın başında dayattıkları
faiz oranı gelecek yıl  Çek girişimlerine yüzde 40-60 oranında bir çöküş
yaşatacak. )

S: Şu sıra Çek Cumhuriyeti'nde ne gibi sendikalar mevcut?

Y: Alışılagelmiş bürokratik pazar yanlısı, toplumsal ortaklığa inanan
sendikalar var. Hükümet ve işçiler arasında sürdürülen sonu gelmez ve
verimsiz görüşmeler üzerinde temellendirilmişler. Emek gücünün yüzde
40'ını  örgütlemiş ve Eski Komünist Devrimci Sendika Hareketi çıkışlı bir
çok işçi  birliği federasyonuna dağılmış durumdalar. KP halen küçük bir
sendika  federasyonuna sahip ama tamamıyle edilgen ve önemsiz konumda. Şu
an en güçlü  federasyon Çek ve Morovya Sendikaları Meslek Odası (ÇMSMO).
Dikkat çekici  bir diğer federasyon ise daha küçük boyuttaki Tarım
İşçileri Meslek  Sendikası. ÇMSMO'ya bağlı işçi birlikleri bütün siyasal
partilerden bağımsız  olduğunu iddia ediyor, ama federasyonun liderleri
Sosyal Demokrasi'ye yakın  olduklarını ifade ediyorlar. Üst yönetimden
pek çok isim meclis için yapılan  iki seçime de adaylıklarını SD'den
koydular. İlgi çekici bir istisna ise,  gerçekten tüm partilerden
bağımsız ve kamu hizmetlerine dayatılan pazar  ilkelerine ve
demiryollarının özelleştirilmesine "Hayır!" diyebilen  Demiryolları
İşçileri Meslek Sendikası Birliği (DİMSB). Şubat 1997'de DİMSB  1989
sonrası dönemin en ciddi grevini örgütledi ve şu anda onlar ülkemizdeki
en ileri sendika kuşkusuz. ÇMSMO yönetimi DİMSB'yi Anarko-Sendikalist
olmakla bile suçladı!

Canlılık taşıyabilecek ve yeniden savaşım verebilecek diğer sendikalar
ise  ÇMSMO içindeki madenciler, metal işçileri ve öğretmenlere ait
birlikler.  Geriye kalanlar ise eski Komünist sendikalar gibi hareket
etmekteler ve  ölmek üzereler. Böylesi sendikaları ilgilendiren tek şey
bürokrasiyi  besleyebilmek için gerekli parayı toparlayabilmek ve üyeler
için Noel  hediyeleri satın alıp tatil gezileri düzenlemek. Şu an
hükümet, hastanelerin  beşte birini kapatmak ve aylıkları düşürmek
istiyor ama Sağlık Emekçileri  Meslek Birliği (SEMB) bu konuda hiç bir
şey yapmıyor. Yapılan tek şey  ÇMSMO'nun hükümetin sertlik siyasetine
karşı düzenlediği gösteriye katılmak.  İşçilerin onları terk etmesine
şaşmamalı! Gerçekte KP sendikalarındaki  insanlar harekete geçme
geleneğinden onyıllarca uzak kalmışlar ve  liderlerinin kendileri için
bir şeyler yapmasını bekliyorlar ve belirttiğim  gibi SMEB yöneticileri
elleri kolları bağlı oturuyor.

S: Solidarita'nın sendikalarla ilgili konumu ne? Yeni oluşan sendikalist
işçi birliklerini destekliyor musunuz?

Y: Mevcut sendikalarla olan bütün sorunlara rağmen -bunlardan bazılarını
biraz önce özetledim- bunların içinde çalışmak gerektiğine inanıyoruz.
Bunların gerçek işçi sınıfı örgütleri olduklarına inanıyoruz. Bu gibi
örgütlerin içinde, 'işçiler tarafından işçiler için yönetim' ilkesini
içeren, temsilcilerin hemen görevden alınabileceği ve böylece işçilerin
kendi mücadelelerini denetim altında tutabilecekleri, mücadeleci ve
demokratik bir alternatif-sendikalizmi savunuyoruz. Sendikalar sadece iş
yerinde değil, topluluklar içinde de etkin olmalılar. Irkçılığa ve
faşizme  karşı mücadelelere, çevreci kampanyalara katılmalılar. Nihai
amaçları pazar  diktatörlüğü altındaki toplumu, toplumsal adaleti,
işçilerin özyönetimini,  tabana dayanan demokrasiyi sağlayacak Özgürlükçü
Sosyalist bir topluma  dönüştürmek olmalı. Bu tip sendikaların
oluşabilmesi için, bizim verili  sendikalar içinde etkin biçimde
çalışmamız ve sendika tabanlarının  örgütlenmeler ve savaşımlar üzerinde
kendi denetimini oluşturmak yönünde  mücadele vermesi gerekir.

Biraz önce bahsettiğim TAF örgütü de 'burada ve şimdi' sendikalarıyla
birlikte çalışmanın gerekliğini görecek konuma geldi. Bu önemli bir
gelişme.

S: 'Pazar stili ekonomi'ye geçiş işçiler üzerinde ne gibi etkiler
yarattı?

Y: Pazar ekonomisi halkın yaşanabilir koşullar ve özgürlük konusundaki
bütün  umutlarını bir kenara itti. Kuşkusuz daha fazla ürün satın
alabiliyoruz ve  ekmek ya da tuvalet kağıdı gibi temel gereksinimlerde
kıtlığa rastlanmıyor,  ama şimdi her şey çok pahalı. Genel olarak,
bugünkü yaşam standardımız  Komünist Diktatörlük dönemindekinden daha
aşağıda. Aylıklar ve emeklilik  maaşları 1990 yılındakinden -iktisadi
dönüşümün başladığı tarih- daha düşük  ve yüksek vergiler ödemek
zorundayız. Bunun yanında, vergilerden gelen  parayla finanse edilmesine
alıştığımız ilaç, çocuk kitapları, dişçi  muayenesi gibi pek çok hizmet
için artık ödeme yapmak zorundayız. Ederler  gelirlerden daha hızlı
biçimde artıyor. Ortalama aylık miktarı 200£  civarında, ama işçilerin
yüzde 62'si bu ortalamanın altında aylık alıyor ve  sadece yüzde 5'in
-bunlarda şirket yöneticileri- aylık kazançları 400£ 'u  aşıyor.

S: Oldukça yoğun bir özelleştirme seferberliği de yaşandı burada. Neler
oldu?

Y: İşçi sınıfından insanlar, pazar yanlısı siyasi güçler tarafından,
özelleştirmenin bütün sorunları çözeceğine ve herkesi zengin bir hissedar
 kılacak toplumu yaratacağı konusunda kandırıldı. Herkesin gönenci
artacak ve  üretim çevreye zarar vermeyecekti. Bunların hiç biri
gerçekleşmedi.  Özelleştirilen şirketler sonuçta ya kamu bankalarının ya
da sadece en iyi  girişimleri satın alan (Komünist devlet yönetiminde
bile yüksek kazanç  sağlayan sektörler) yabancı yatırımcıların ellerine
düştü (Volkswagen'ın  Skoda'yı satın alması örneğin). Bir çok işletme de,
'mülk sahibi yeni ve  agresif bir sınıf'ın elinde kaldı. Bu insanlar,
açıkça hırsızlıktan,  inanılmaz kazançlar elde etti. Hükümet bunlara göz
yumdu. Bankaların,  fabrikaların ve özelleştirme fonlarının idare
edilmesiyle görevlendirilen  kimselerden bahsediyorum.

Özelleştirme sonucunda çalınan mülkün karşılığının yüz milyarlarca Çek
kronuna vardığı tahmin ediliyor. Ne kadar büyük bir sermayenin söz konusu
 olduğu konusunda bir fikir edinebilmeniz için Çek ulusal hasılasının 1
600  milyar kron olduğunu belirteyim. Hükümetin, IMF'nin kamu
harcamalarının,  işsizlik sigortası ve emekli maaşı ödemelerinin
kısılması konusunda yaptığı  tavsiyelere harfiyen uyduğu da unutulmamalı.
IMF/Hükümet ısıtma, elektrik ve  yakıt harcamalarına ayrılan ödenekleri
de yürürlükten kaldırdı ve maaşların  ve sanayide yapısal yenilemeler
yapmak için ayrılan fonların düşürülmesi  için baskı uyguladı. Bu kamu
sektöründe çalışan on binlerce emekçinin işsiz  kalması; okul ve
demiryollarının kapanması, işsizlik oranının artması  anlamına geliyordu.
Halkın yarısından fazlasının Stalinist ekonominin kötü  olduğuna, ama
pazar ekonomisinin ondan daha iyi olmadığına inanması  şaşırtıcı
olmamalı!

S: Yaşam standardlarına karşı düzenlenen saldırılara halk nasıl direndi?

Y: Hükümetin kemer sıkma siyasetine karşı Kasım 1997'de geniş çaplı bir
gösteri düzenlendi. Ayrıca yaşam standardlarına karşı girişilen
saldırılar,  Klaus yönetimindeki sağ kanat hükümetinin düşmesinin de (bu
yılın başında)  başlıca nedeni. Halk seçimler aracılığıyla bir çözüme
ulaşacağını umuyor ama  boşuna. Sosyal Demokratlar bütün radikal
vaatlerini askıya aldılar.  Seçimlerde kazançlı çıkmış olmalarının tek
nedeni Klaus'a karşı duyulan  büyük hoşnutsuzluk. Zaten Sosyal
Demokratlar seçimin hemen ardından Klaus ve  onun serbest pazarcı
ahbaplarıyla 'ittifak'a girdiler. İyi niyetle SD'ye oy  vermiş halkın
sırtına saplanan bir bıçaktı bu. Daha çok yolumuz var ama  olanlara
müdahale etmemiz gerektiğini düşünüyoruz. Pek çok sosyalist  topluluk
tarafından oluşturulan Genel Grev İnisiyatifi içinde yer aldık.  Kira
artışları konusunda da çalışmalar yaptık. Solidarita hükümet ve yerel
konseylere karşı yüksek kiraların ödenmemesini savunan broşürler
dağıttık.  Büyük kasabalar ve kentlerde taban kazandıkça, daha etkin
olabilme şansını  elde edeceğiz. Stalinist yıllar boyunca kendiliğinden
harekete geçmeye dair  bir gelenek oluşturamayan insanların atomize bir
konumda olduklarını  görmeliyiz. Yapacak çok şey var, ama gerçekçi
olduğumuz kadar umutluyuz da.

S: Çek Cumhuriyeti'nde anarşizme bakış nedir? Eski Komünistlerle
karıştırıldığınız oluyor mu?

Y: Evet, sıklıkla, ama insanlar farkı fazla zaman geçmeden algılıyor. Ama
 artık KP ile karıştırılmak eskiden olduğu gibi sorun yaratmıyor. Pazar
yanlısı yanılsamalar paramparça oldu ve anti-komünist isteri çözüldü
gitti.  Bir çok insan kapitalizmin tek olumlu yanının, getirdiği görece
özgürlük  olduğunu, ama iktisadi anlamda komünizm ve kapitalizm arasında
hiç bir fark  olmadığını düşünüyor. Solidarita özgürlükçü sosyalizmin bir
alternatif  olduğuna inanıyor: özgürlük + sosyalizm. Toplumsal adalet,
işçilerin  özyönetimleri, sıradan insanlar için tabana dayanan demokrasi
gibi  düşüncelerin gerçeklik kazanması için savaşıyoruz. Dostlarımız,
sınıf  arkadaşlarımız, komşularımız farkı görüyor.: "Aramızda en etkin
olan kişiler  sizlersiniz; gerçekten bir şeyler yapmaya çalışıyorsunuz;
KP’nin yaptığı tek  şey mecliste pineklemek". Daha etkin olabildiğimizde
ve açık ve inanılır bir  özgürlükçü siyaset ürettiğimizde anarşist
düşünceleri önemli bir konuma  getirebilme şansını elde edebiliriz.

Workers Solidarity Movement için bknz:
http://flag.blackened.net/revolt/wsm.html

Yukarıdaki söyleşinin İngilizce tam metni için bknz:
http://flag.blackened.net/revolt/rbr/rbr4_solidarita.html

--------------------------------------
Kaynak: http://www.geocities.com/liberterian/metinler/



*******
                             *******
       ****** A-Infos Haber Servisi ******
      Anarşistlerle ilgili ve anarşistleri ilgilendiren haberler
                       ******
		TALİMATLAR: lists@ainfos.ca
		YANITLAR: a-infos-d@ainfos.ca
		YARDIM: a-infos-org@ainfos.ca
		WWW: http://www.ainfos.ca/
		BİLGİ: http://www.ainfos.ca/org

-A-infos'tan tek dilde ileti almak için lists@ainfos.ca'ya aşağıdaki mesajı gönderin:
                unsubscribe a-infos
                subscribe a-infos-X
 X = en, ca, de, fr, it, pt, vb. (yani, dil kodudur)