A-Infos (nl) Venezuela nu: El Libertario #34 - Sept. Okt. 2003 - Redactioneel (en)

[Rob Visser <rvisser@antenna.nl>]

 ___________________________________________________
   A - I N F O S   N E W S  S E R V I C E
            http://www.ainfos.ca/
        http://ainfos.ca/index24.html
-________________________________________________

[Dit redactioneel drukt de meningen uit van de Comision de Relaciones 
Anarquistas (CRA) uit Venezuela over het mogelijke Herroepend 
Referendum over het mandaat van Hugo Chavez, voorgesteld door zijn 
Sociaal-democraten en rechtse tegenstanders]
Michael Bakunin, groot vanwege zijn lengte maar ook vanwege zijn 
ideeën, zei in 1874 dat het onmogelijk was enig type van sociale 
emancipatie uit te voeren door middel van centralistische en autoritaire 
systemen. De Russische denker, een van de basisdenkers van het 
libertaire denken, leidde een polemiek tegen Marx' ideeën. Hoewel ze 
allebei vonden dat het bestrijden van ongelijkheden inhield dat de anti-
kapitalistische strijd tot het einde moest worden gevoerd, keerde de 
bebaarde anarchist zich tegen het idee dat de enige bron van macht 
privé-bezit was, in tegenstelling tot wat Marxisten beweerden. Bakunin 
ging verder in het begrip van de menselijke natuur door sociale en 
psychologische elementen in de revolutionaire strijd in te voeren. 

Het opzetten van vormen van dominantie wordt niet alleen gevonden in 
het privé-bezit van de produktiemiddelen, maar ook in het monopolie 
van informatie en de overname van het sociale leven door de Staat. 
Marxisten dachten dat een overgangsperiode nodig was, de "dictatuur 
van het proletariaat", om de door hen beloofde ideale maatschappij te 
bereiken. Bakunin verklaarde, decennia voor hun negatieve gevolgen: 
"Het is een leugen dat een leidende minderheid gevaarlijker zou zijn 
omdat het beweert de uitdrukking te zijn van de zogenaamde wil van 
het volk. Maar deze minderheid zal, volgens Marxisten, bestaan uit 
arbeiders. Ja, zeker, van ex-arbeiders die, zo gauw ze leiders of 
vertegenwoordigers van de arbeiders worden, zullen ophouden het te 
zijn en vanaf de hoogten van de Staat zullen neerkijken op de wereld 
van handarbeiders; ze zullen, vanaf nu, niet langer het volk 
vertegenwoordigen maar zichzelf en hun pretenties om het volk te 
besturen. Wie hierover twijfelt weet niets over de menselijke natuur. De 
"revoluties" die worden uitgevoerd onder invloed van deze ideeën 
hebben een nieuwe oligarchie aan de macht gebracht die leidende 
functies van het sociale leven monopoliseert, dankzij de controle over 
intellectuele en technische hulpbronnen."

Wij, de anarchisten, zijn er van overtuigd dat de strijd tegen 
onrechtvaardigheden een gevecht tegen iedere soort van onbetwistbare 
macht is. De Staat is niet het produkt van de maatschappij noch het 
gevolg van klasse confrontaties, het is eerder hun oorzaak. Als het 
Kapitaal wordt bestreden als het centrum van economische macht, 
vechten wij, libertairen, met dezelfde energie tegen de Staat als het 
epicentrum van het politieke monopolie. "Waar een Staat is - om nog 
eens Bakunin te citeren - is er onvermijdelijk dominantie en , als gevolg 
hiervan, slavernij; de Staat zonder slavernij, in het openbaar of 
verborgen, is onvoorstelbaar: om deze reden zijn we vijanden van de 
Staat."

Daarom worden we na ieder verkiezing geconfronteerd met de nieuwe 
samenstelling van een besturende bureaucratie die de basis van de 
Staat en de onrechtvaardige economische verhoudingen onaangetast 
laat. Macht is het doel van degenen die beweren dat stemmen de 
magische oplossing is voor een crisis wiens oorsprong wordt gevonden 
in het systeem en de structuren. Een nieuwe politieke en culturele 
matrix wordt nooit spontaan geboren uit de stembussen, hiervoor moet 
het een complex en coherent project voor de maatschappij met zich 
mee brengen. Het gebrek hieraan was de reden waarom de Vijfde 
Republiek (het Chavez' regime) de exacte copie van de Vierde (het 
oude partijen systeem) is geweest. Om deze reden: Que se Vayan 
todos! (Laat ze allemaal vertrekken!) … met hun populisme, 
buitensluitingen en demagogieën. Wij zijn de velen die blijven, waarbij 
we wensen en affiniteiten vanaf de basis organiseren om onze 
omgeving werkelijk revolutionair te veranderen. 

Als anarchisten steunen we ieder proces waaraan het volk meedoet en 
waarbij het wordt geraadpleegd. Maar, de herroepende referenda 
zouden een vruchtbaarder en interessanter proces zijn als ze de huidige 
beperkingen niet hadden. Degenen die de vragen opschrijven, 
beperken bij voorbaat de mogelijke antwoorden. "Ja" of "Nee" lossen 
niets op. Beide kanten willen alleen dat de discussie eindigt met deze 
niet van belang zijnde mogelijkheden. Nu opent het niet te ontkennen 
gebrek aan waarheid een serie van mogelijke antwoorden (ecologisch, 
feministen, anti-militaristisch, boeren), op basis waarvan het nodig is te 
bouwen aan een morgen, horizontaal en vanaf de basis, dat gebaseerd 
is op solidariteit en vrijheid. Deze opbouw is voor een groot deel 
afhankelijk van de vernietiging van de oude structuren. Op dit moment, 
hier en in de rest van de wereld, moeten we leugens bestrijden van, 
zoals Bakunin in een van zijn brieven schreef: "de meest verachtelijke 
en angstige onzin van onze eeuw: de rode bureaucratie." We denken 
niet minder aan degenen aan de andere kant. QUE SE VAYAN 
TODOS.

[Vertaling: Julio]

*******
                       *******
       ****** The A-Infos News Service ******
      News about and of interest to anarchists
                      ******
  COMMANDS: lists@ainfos.ca
  REPLIES: a-infos-d@ainfos.ca
  HELP: a-infos-org@ainfos.ca
  WWW: http://www.ainfos.ca/
  INFO: http://www.ainfos.ca/org

-To receive a-infos in one language only mail lists@ainfos.ca the message:
                unsubscribe a-infos
                subscribe a-infos-X
 where X = en, ca, de, fr, etc. (i.e. the language code)