A - I n f o s
a multi-lingual news service by, for, and about anarchists **

News in all languages
Last 40 posts (Homepage) Last two weeks' posts

The last 100 posts, according to language
Castellano_ Català_ Deutsch_ Nederlands_ English_ Français_ Italiano_ Polski_ Português_ Russkyi_ Suomi_ Svenska_ Türkçe_ The.Supplement
{Info on A-Infos}

(nl) Workers Solidarity #76 - Argentinië - een levend laboratorium van strijd (en)

From Rob Visser <rvisser@antenna.nl>
Date Wed, 13 Aug 2003 21:30:39 +0200 (CEST)


___________________________________________________
A - I N F O S N E W S S E R V I C E
http://www.ainfos.ca/
http://ainfos.ca/index24.html
-________________________________________________

"Argentinië is een levend laboratorium van strijd geworden, een plek
waar de volkspolitiek van de toekomst wordt uitgevonden" John +
Jennifer Whitney www.nologo.org
Op zondag 18 mei ging de Argentijnen naar de stembus en kozen
Nestor Kirchner - die veelal wordt beschouwd als een marionet van de
vorige populistische president Eduado Duhalde. Toch woelden de
Argentijnen zich op 19/20 december 2001 "door 3 presidenten op een
rij" toen duizenden de straat op gingen. Hun slogan: "que se vayan
todos" (iedereen moet vertrekken). Toch is nu duidelijk "iedereen", in de
vorm van een populistische president uit de oude school, terug.

Dit smeekt om twee vragen. Ten eerste hoe ontwikkelde zo'n
formidabele protest/volksbeweging zich, en ten tweede waar is die nu?

Wat in Argentinië gebeurde heeft zijn oorsprong in de economische
crisis die werd veroorzaakt doordat de regering de dictaten van het
Internationaal Monetair Fonds in de jaren negentig slaafs
gehoorzaamde. Toen, uiteindelijk, de regering moest toegeven en de
peso ontkoppelde van de dollar was er 40% werkloosheid (volgens de
officiële cijfers 21%) en degenen die het zich konden veroorloven te
sparen zagen dat 30% van hun spaargeld werd uitgewist. Het is
duidelijk dat dit tot onrust leidde!

Echter, voorafgaande aan de werkelijke crisis was er een enorme
beweging die begon in de steden van Argentinië, de Piquettes. Dit
waren massale wegblokkades waarbij duizenden wanhopige mensen
betrokken waren - arme werknemers en de werklozen. Zonder de
macht te hebben om te staken bouwden ze grote groepen, die hun
basis hadden in de gemeenschap, die snelwegen blokkeerden, waarbij
concessies werden afgedwongen van lokale gouverneurs en later van
de centrale regering. De Piquettes toonden de weg.

Toen de economische crisis hard begon toe te slaan bij witte-boorden
arbeiders, en zelfs de middenklasse, begonnen ze zich snel op een
soortgelijke wijze te organiseren. Deze strijd leidde tot twee belangrijke
ontwikkelingen. Ten eerste het begin van algemene vergaderingen in de
buurten, die waren georganiseerd op basis van een straat of een wijk.

De tweede was de bezetting van fabrieken die leeg waren achtergelaten
door eigenaren die failliet waren gegaan. Er zijn nu ongeveer 200
"Fabrica Ocupada", waarvan sommige eigenlijk behoorlijk winstgevend
zijn geworden. De bezette Frigorifico Yaguané vleesverpakking fabriek
is nu de toonaangevende fabriek voor gekoelde opslag in Argentinië.

Hoewel de opkomst bij buurtvergaderingen keldert is er nog steeds een
zeer omvangrijke en niet verslagen sociale strijd. Bezettingen en
vergaderingen worden voortgezet. De Piquettes beweging blijft in veel
gebieden sterk. Echter, er is geen twijfel over dat de politieke partijen
zich hebben verspreid uit hun hollen en druk bezig zijn met het "opnieuw
bezetten van ruimtes". Het lijkt er op dat de gevestigde orde een
gewelddadige benadering heeft aangenomen.

Aan de ene kant is de repressie toegenomen. Recentelijk werd de
bezette Brukman fabriek ontruimd door een massieve macht van de
oproerpolitie. De 115 vrouwelijke medewerkers probeerden, samen met
7000 bondgenoten, opnieuw binnen te komen, maar werden
teruggeslagen. Honderden politieagenten achtervolgden activisten de
hele weg tot in een nabij ziekenhuis, waarbij traangas in ziekenzalen
werd geschoten. Dit ene incident toonde aan dat het verzet nog altijd
sterk is en de staat bereid is veel repressie te gebruiken.

Ten tweede is een begin gemaakt met de overname van vergaderingen
door eerst Trotskisten en Leninisten, later door meer gebruikelijke
reformisten. Helaas wijst de reactie hierop, voor mij, op het grootste
probleem: apoliticisme.

De beweging heeft continu alle vormen van "politiek" verworpen ("que
se vayan todos"). Dit is begrijpelijk. Echter, de staat en de gevestigde
orde negeren de politiek nooit.

De vergaderingen en de Piquettes bewegingen zijn zeer lokaal geweest
en vochten voor het behoud van deze autonomie. Helaas verliezen ze
terrein, door niet hun krachten te bundelen, zich te federeren en hun
posities te versterken. Veel 'echte' mensen verlaten nu de
vergaderingen die massaal, populair en levendig waren, waarbij de lege
plekken worden achtergelaten voor verschillende linkse partijen.

De vergissing was niet op nationaal niveau alternatieve politiek op te
bouwen - te federeren - zich te verenigen en samen te smelten om een
aantrekkelijk alternatief voor de staat op te bouwen, terwijl de staat nu
het vacuum opvult. Onze anarchistische kameraden in de OSL
(Organisatie van Libertaire Socialisten) hebben hier voortdurend op
gewezen.

Zoals een aanhanger van de OSL schreef op infoshop.org: "hun kritiek
geeft het gevaar van apolitieke organisatie van het volk aan… In
Argentinië is extreem rechts georganiseerd, heeft het politieke partijen
en krijgt het overheidsfondsen. Ze zijn geslepen in populistische
verbeelding en sentiment en doen een beroep op velen in de armere
klassen".

De volksbeweging in Argentinië is niet verslagen. De nieuw gekozen
president zal met alle machten die hij tot zijn beschikking heeft in het
offensief gaan. Echter, de vergaderingen, bezette fabrieken en
Piquettes zullen zich verzetten en zullen mogelijk een nieuwe groei door
maken. Maar tot ze zich kunnen organiseren op een nationale schaal en
wijzen op een sterk libertair alternatief zullen ze tegen de stroom in
blijven vechten.

Conor Mc Loughlin

Zie ook

* Enige anarchistische geschiedenis en theorie over revolutie
http://struggle.ws/wsm/revolution.html

Deze bladzijde is van de afgedrukte versie van het Ierse anarchistische
blad 'Workers Solidarity'.
http://struggle.ws/wsm/paper.html

Print het PDF bestand van dit nummer
http://struggle.ws/wsm/pdf/ws/76.html

Print het PDF bestand van het meest recente nummer
http://struggle.ws/wsm/ws/latest.html


*******
*******
****** The A-Infos News Service ******
News about and of interest to anarchists
******
COMMANDS: lists@ainfos.ca
REPLIES: a-infos-d@ainfos.ca
HELP: a-infos-org@ainfos.ca
WWW: http://www.ainfos.ca/
INFO: http://www.ainfos.ca/org

-To receive a-infos in one language only mail lists@ainfos.ca the message:
unsubscribe a-infos
subscribe a-infos-X
where X = en, ca, de, fr, etc. (i.e. the language code)



A-Infos Information Center